آقای کلیفورد اولین بار در سپتامبر 2008 به مرخصی استعلاجی رفت
یک کارمند ارشد فناوری اطلاعات که از سال 2008 در مرخصی استعلاجی به سر می برد، کارفرمای خود را به دلیل عدم افزایش حقوق به دلیل تبعیض به دادگاه برد. تلگراف گزارش شده است. طبق این گزارش، ایان کلیفورد در غول فناوری آی‌بی‌ام کار می‌کند اما در 15 سال گذشته بیمار بوده است. طبق پروفایل لینکدین او، او از سال 2013 “بازنشسته پزشکی” شده است.
با این حال، او ادعا کرد که قربانی «تبعیض ناتوانی» بوده است، زیرا حقوق او در 15 سالی که از کار بیکار بوده است افزایش نیافته است. تحت یک طرح سلامت IBM، متخصص فناوری اطلاعات سالانه بیش از 54000 پوند (5530556 روپیه) دریافت می کند و تضمین می شود که تا 65 سالگی حقوق دریافت کند.
اما، این کارمند استدلال کرد که طرح سلامت “به اندازه کافی سخاوتمندانه” نبود، زیرا حقوق او به مرور زمان به دلیل تورم کاهش می یابد.
نکته قابل توجه، آقای کلیفورد برای اولین بار در سپتامبر 2008 به مرخصی استعلاجی رفت و تا سال 2013 که شکایتی را مطرح کرد، اوضاع به همین شکل باقی ماند. با توجه به شکایت او، IBM به او یک “توافق سازش” پیشنهاد داد که در آن او را در طرح ناتوانی شرکت قرار داد تا اخراج نشود. بر اساس این طرح، فردی که قادر به کار نیست، اخراج نمی شود، بلکه کارمند باقی می ماند و “هیچ تعهدی برای کار” ندارد.
یک کارمند در این طرح تا زمان بهبودی، بازنشستگی، یا مرگ، اگر زودتر باشد، “حق” دارد که 75٪ از درآمد توافق شده را پرداخت کند. در مورد او، حقوق توافق شده او 72037 پوند بود، به این معنی که از سال 2013 پس از کسر 25 درصد، سالانه 54028 پوند به او پرداخت می شود. این طرح برای بیش از 30 سال ثابت بود تا زمانی که او در 65 سالگی به سن بازنشستگی رسید.
در فوریه 2022، او IBM را به دلیل ادعای تبعیض در مورد معلولیت به یک دادگاه استخدامی برد. او گفت: “هدف این طرح، ایجاد امنیت برای کارکنانی بود که قادر به کار نیستند – اگر پرداخت ها برای همیشه متوقف می شد، این امر محقق نمی شد.”
با این حال، همه چیز طبق برنامه او پیش نرفت، زیرا دادگاه کار با رد ادعاهای او، قاضی به او گفت که “منافع بسیار قابل توجه” و “رفتار مطلوب” دریافت کرده است.
قاضی هاوسگو گفت: «این کارمند فعال ممکن است افزایش حقوق دریافت کند، اما کارمندان غیرفعال این کار را نمی‌کنند، تفاوتی است، اما به نظر من آسیبی نیست که ناشی از معلولیت باشد. شکایت در واقع این است که مزیت یک کارمند غیرفعال در طرح به اندازه کافی سخاوتمندانه نیست، زیرا پرداخت ها از 6 آوریل 2013، اکنون 10 سال است، در سطح ثابتی بوده است و ممکن است همچنان باقی بماند.
”ادعا این است که عدم افزایش حقوق تبعیض ناتوانی است زیرا نسبت به افراد غیر معلول رفتاری کمتر مطلوب دارد. این مشاجره پایدار نیست زیرا فقط معلولان می توانند از این طرح بهره مند شوند. این تبعیض ناتوانی نیست که این طرح حتی سخاوتمندانه تر نیست. حتی اگر ارزش 50000 پوند در سال در طی 30 سال به نصف کاهش یابد، باز هم یک مزیت بسیار قابل توجه است.»
او در پایان گفت: «این درمان مطلوب‌تر است، نه کمتر».