مقامات، مجسمه «ستون شرم» دانشگاه هنگ کنگ را اواخر روز چهارشنبه برداشتند و یکی از معدود مکان‌هایی را که در چین به یادگار مانده بود، از بین بردند، زیرا پکن نفوذ خود را در منطقه گسترش می‌دهد.
بنای یادبود هشت متری در قدیمی ترین دانشگاه این ایالت-شهر، انبوهی از اجساد پیچ خورده را به تصویر کشیده بود و محل برگزاری مراسم های متعدد به یاد قربانیان سرکوب بدنام بیش از 30 سال پیش در میدان تیان آنمن پکن بود.
دانشگاه اوایل سال جاری با برداشتن مجسمه موافقت کرده بود بر اساس آخرین ارزیابی ریسک و مشاوره حقوقی، افزود: مسئولان هستند “در مورد مسائل ایمنی احتمالی ناشی از مجسمه شکننده بسیار نگران هستم.”
“PillarOfShame حذف می شود، در حالی که حافظه زنده است. ما باید به یاد داشته باشیم که در 4 ژوئن 1989 چه اتفاقی افتاد. کشتار تیان‌آن‌من. ناتان لاو، یک فعال دموکراسی هنگ کنگ که سال گذشته از منطقه گریخت، در توییتر نوشت.
برداشتن مجسمه یک سال پس از آن صورت می گیرد که مقامات به دلیل نگرانی در مورد کووید، فعالان را از برگزاری مراسم بیداری در محل منع کردند. صرف نظر از این، معترضانی که سال گذشته در نقض این ممنوعیت تجمع کردند و نه فعال دموکراسی خواه از آن زمان به دلیل نقش خود در مراسم یادبود به شش تا 10 ماه زندان محکوم شده اند.
مایا وانگ، محقق ارشد دیده بان حقوق بشر، وضعیت را به عنوان شواهدی توصیف کرد «عدم تحمل روزافزون پکن نسبت به مخالفت در هنگ کنگ،» ادعا می کند که دولت چین در حال بازنویسی تاریخ به عنوان بخشی از تلاش های گسترده تر خود برای از بین بردن جامعه آزاد است.
قبل از اینکه مقامات روز چهارشنبه آن را برچیده کنند، این مجسمه که توسط هنرمند دانمارکی ینس گلاشیوت ساخته شده بود، پس از اهدای آن به اتحاد هنگ کنگ، یک سازمان حامی دموکراسی، به مدت 24 سال در دانشگاه به نمایش گذاشته شد.
این گروه در سپتامبر 2021 پس از اجرای قانون امنیت ملی هنگ کنگ منحل شد که بسیاری از چهره های دموکراسی خواه به دلیل نقش داشتن در اعتراضاتی که در سال 2019 منطقه را تکان داد متهم یا زندانی شدند.
چین اتهامات مبنی بر اینکه به دنبال اعمال نفوذ ناروا بر هنگ کنگ است را رد کرده است و استدلال می کند که اقدامات این کشور در منطقه صرفاً برای محافظت از دولت شهر در برابر مداخله خارجی توسط قدرت های خارجی طراحی شده است. به طور مشابه، پکن انتقادات مربوط به قانون امنیت ملی خود را رد کرد و اظهار داشت که این قانون تنها تعداد کمی از مجرمان را که به دنبال تهدید ثبات در منطقه بودند، هدف قرار داده است.
شما می توانید این داستان را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید:
