لندن:
مطالعه روز سهشنبه نشان داد که سهم ثروت خانوار متعلق به میلیاردرها در طول همهگیری به میزان بیسابقهای افزایش یافته است و میلیونرها نیز از کووید-19 پیشی گرفتهاند.
گزارش نابرابری جهانی که توسط شبکه ای از دانشمندان علوم اجتماعی تهیه شده است تخمین می زند که میلیاردرها در مجموع در سال جاری 3.5 درصد از ثروت جهانی خانوارها را در اختیار دارند که این رقم در ابتدای همه گیری در اوایل سال 2020 کمی بالاتر از 2 درصد بود.
لوکاس چانسل، نویسنده اصلی این مقاله، با اشاره به اینکه اقتصادهای ثروتمند از حمایت مالی گسترده برای کاهش افزایش شدید فقر که در جاهای دیگر دیده می شود، استفاده می کنند، گفت: «بحران COVID نابرابری بین افراد بسیار ثروتمند و بقیه جمعیت را تشدید کرده است.
این گزارش برگرفته از انواع تحقیقات تخصصی و داده های حوزه عمومی است، با پیشگفتاری که توسط اقتصاددانان آمریکایی مقیم آبهیجیت بانرجی و استر دوفلو، دو تن از سه نفر برنده جایزه نوبل 2019 برای کار در زمینه فقر، نوشته شده است.
آنها در مورد آنچه که «تمرکز شدید قدرت اقتصادی در دستان اقلیت بسیار کوچکی» می نویسند، نوشتند: «از آنجایی که ثروت منبع اصلی دستاوردهای اقتصادی آینده، و به طور فزاینده قدرت و نفوذ است، این امر نشان دهنده افزایش بیشتر نابرابری است. فوق ثروتمند”.
این یافته ها طیف وسیعی از مطالعات موجود، “فهرست های غنی” و سایر شواهد را تایید می کند که به افزایش نابرابری های بهداشتی، اجتماعی، جنسیتی و نژادی در طول همه گیری جهانی اشاره می کند.
فهرست میلیاردرهای سالانه فوربس در سال جاری شامل رکوردشکنی 2755 میلیاردر با مجموع ثروت 13.1 تریلیون دلاری بود که این رقم در سال گذشته 8 تریلیون دلار بود.
گزارش جدید نشان داد که گروه وسیعتری متشکل از 520000 بزرگسال که با هم 0.01 درصد ثروتمندترین افراد را تشکیل میدهند، سهم خود از ثروت جهانی را امسال به 11 درصد رساندند که نسبت به سال قبل 10 درصد افزایش یافته است.
طبق این گزارش، تعلق به دسته 0.01 درصدی برتر به معنای داشتن ثروت خانوار حداقل 16.7 میلیون یورو (19 میلیون دلار) است که بر اساس برابری قدرت خرید بین ارزها تنظیم شده است.
تحلیلگران می گویند برخی از ابرثروتمندان از تغییر آنلاین بیشتر اقتصاد جهان در طول قرنطینه سود برده اند، در حالی که برخی دیگر صرفاً از افزایش قیمت دارایی ها سود برده اند زیرا بازارهای مالی روی سرعت و شکل بهبود جهانی شرط بندی می کنند.
این مطالعه همچنین نشان داد که در حالی که فقر در کشورهایی با پوشش رفاهی ضعیفتر به شدت افزایش یافته است، حمایت گسترده دولت در ایالات متحده و اروپا میتواند حداقل بخشی از این تأثیر را بر افراد کمدرآمد در آنجا کاهش دهد.
چانسل گفت: “این نشان دهنده اهمیت دولت های اجتماعی در مبارزه با فقر است.”
به طور جداگانه، از توافق امسال در مورد حداقل نرخ مالیات شرکتی جهانی 15 درصد به عنوان نقطه عطف احتمالی در تلاش برای توقف “مسابقه به سمت پایین” استقبال کرد که از اواسط دهه 1980 منجر به نصف شدن میانگین نرخ مالیات شرکت ها به حدوداً حدود شد. 24 درصد
با این حال، اعلام کرد که این توافق ناقص است زیرا کف 15 درصدی پایینتر از آن چیزی است که درآمد متوسط در کشورهای با درآمد بالا میپردازند و به این دلیل که به بسیاری از شرکتهای تحت تأثیر امکان داوری غیرشفاف و غیرشفاف ارائه میدهد.
(این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و به طور خودکار از یک فید سندیکایی تولید شده است.)