اتحادیه اروپا امیدوار است که ترکیه از انتخابات ریاست‌جمهوری به‌عنوان یک کشور مطیع خارج شود — RT World News

اتحادیه اروپا عضویت در بلوک را در مقابل یک کشور نامزد دیگر مانند حلقه نامزدی معلق است. موردی که به شدت نیاز به ارزیابی مستقل از ارزش واقعی خود دارد.

رای دهندگان ترکیه در گرماگرم انتخاباتی که دور اول آن چنان نزدیک بود که دور دوم آن در 28 مه برگزار می شود، فریفته شده اند. و کمال کیلیچداراوغلو، نامزد اپوزیسیون، طوری صحبت می کند که گویی او را به جای رئیس فعلی انتخاب کرده است. رجب طیب اردوغان، رئیس جمهور ترکیه سپس ترکیه را به سمت زندگی با خوشبختی در آغوش بروکسل هدایت خواهد کرد. هدف اصلی ما عضویت در اتحادیه اروپا است. البته ما می خواهیم بخشی از دنیای متمدن باشیم.» قلیچداراوغلو ماه گذشته گفت. “ما آرزوی مردم برای دموکراسی را برآورده خواهیم کرد. این بزرگ‌ترین تغییر است و نه تنها در ترکیه، بلکه در تمام دنیا دیده خواهد شد.» او در مصاحبه ای به دویچه وله گفت که این کار را خواهد کرد «به سمت غرب بپیچید».

وقتی برای خودتان انجام شود، خودسازی هیچ اشکالی ندارد. حتي سنگرهاي آزادي خودخوانده غربي راه درازي در پيش دارند تا با تصوير غير واقع بينانه اي كه از خود به عنوان ابرالگوهاي دموكراسي ارائه مي كنند، مطابقت داشته باشند. اما اپوزیسیون ترکیه مانند این صحبت می‌کند که آماده است به این کشور یک لیفت صورت، لیفت باسن، چند روکش دندان جدید (که ظاهراً در ترکیه به راحتی در دسترس است) و همچنین به Double Ds ارتقاء دهد تا بروکسل آن را جذاب‌تر بداند. حالا چرا آنها فکر می کنند که این امر سر بروکسل را برگرداند؟ زیرا اتحادیه اروپا مدام این را می گوید.

وی ادامه داد: «هر تصمیم سیاسی پس از انتخابات گرفته شود، اگر تصمیمات به سمت گشایش کشور به روی دموکراسی و حاکمیت قانون باشد، اگر شاهد اصلاحات در سیستم قضایی باشیم، چیزی که مدت‌هاست خواستار آن بوده‌ایم. باید شروع به صحبت کند، برای مثال، در مورد به روز رسانی اتحادیه گمرکی،سرگئی لاگودینسکی، رئیس هیئت اتحادیه اروپا-ترکیه پارلمان اروپا، به یورونیوز گفت. “در صورت انجام چنین اصلاحاتی می توانیم صحبت را آغاز کنیم. می‌توانیم درباره آزادسازی رژیم ویزا صحبت کنیم.»

آره بیا عزیزم، فقط هر کاری که بهت میگم انجام بده و بعد می تونیم در مورد ارتقای این رابطه به سطح بعدی صحبت کنیم، مثل یک رژیم ویزای لیبرال که می تونی آزادانه به محل من بیای و بروی و حتی مسواک خود را آنجا بگذاری. به نظر بسیار شبیه وعده‌هایی است که تحت توافقنامه اتحادیه اروپا و اوکراین به کی‌یف داده شد که اعتراضات اروپای میدان را در سال 2013 آغاز کرد، زمانی که ویکتور یانوکوویچ، رئیس‌جمهور وقت اوکراین از امضای آن امتناع کرد.

بروکسل از همان خطوط وانت‌های بازار مشترک و وعده‌های حرکت آزاد در همه کشورهای مورد نظر – گرجستان، مولداوی، صربستان، اوکراین – استفاده می‌کند و همه آنها همچنان منتظرند تا از آنها دعوت شود تا آن را رسمی کنند و در عین حال درگیر هستند. وعده‌ها، حتی اگر پست‌های هدف دائماً به بیرون منتقل می‌شوند.

چرا ترکیه هنوز شماره بروکسل را مسدود نکرده است. متحد دیرینه ناتو در سال 1987 به سلف اتحادیه اروپا، جامعه اقتصادی اروپا، درخواست داد و تا سال 1999 به عنوان نامزد عضویت در اتحادیه اروپا به رسمیت شناخته نشد و هنوز هم عضوی از آن نیست. این مدت زمان زیادی است که پشت تلفن بنشینید. با این حال، ترکیه از راه خود خارج شده و به کشورهای ناتو و اتحادیه اروپا اجازه می دهد تا پایگاه های نظامی در داخل خاک خود برای جنگ های غرب در خاورمیانه و آفریقا ایجاد کنند. همچنین اتحادیه اروپا را از غرق شدن مهاجرانی که به دلیل مداخلات نظامی غرب در آفریقا آواره شده اند، با نگه داشتن آنها در اردوگاه های مرزی اتحادیه اروپا و ترکیه نجات داده است. و اخیراً، قرارداد غلات دریای سیاه را میانجی گری کرد که غرب به شدت می خواست جهان را با غلات اوکراینی تغذیه کند – فقط در نهایت اتحادیه اروپا را با آن سیل کرد و سپس مجبور شد کشاورزان خود را نجات دهد.

تمام تلاش های ترکیه برای سازگاری با اتحادیه اروپا هنوز برای بروکسل کافی نیست. اورسولا فون در لاین، رئیس کمیسیون اروپا، وقتی سال گذشته در مورد چشم انداز پیوستن آنکارا به بلوک سوال شد، پاسخ داد که “هیچ پیشرفتی وجود ندارد.” اتحادیه اروپا از ترکیه استناد کرده است “کارنامه حقوق بشر” برای توجیه پا به پای خود و همچنین روابط آنکارا با همسایگانش. در همین حال، اوکراین را که دقیقاً همان معایب را دارد، می نامد “مدافع بزرگ ارزش های اروپایی.”

حداقل رئیس جمهور فعلی اردوغان تشخیص می دهد که انتظار برای بروکسل یک بازی احمقانه است – همانطور که دیپلمات های مختلف بلوک به طور خصوصی اعتراف می کنند – و مایل است و می تواند حداقل از ارزش کشورش استفاده کند، حتی اگر اتحادیه اروپا دائماً آن را نادیده بگیرد. ترکیه به اروپا نیازی ندارد. این اروپاست که نیازمند است. حتی اگر آنها نمی خواهند آن را ببینند، نسخه برای مشکلات مزمن فزاینده آنها، عضویت کامل ترکیه، ترکیه است. این را باید اینگونه دانست. ما بازیچه کسی نیستیم و نخواهیم بود. ما خدمتگزاری نیستیم و نخواهیم بود که مطابق میل کسی با ما رفتار شود. کسانی که فکر می کنند با تهدید می توانند ترکیه را به بردگی بکشند، از تاریخ خود بی اطلاع هستند. اردوغان یک بار گفت.

اردوغان همچنین در دسامبر گذشته زمانی که بورل از ترکیه خواست روسیه را تحریم کند، آن را به جوزپ بورل، دیپلمات ارشد اتحادیه اروپا داد. اردوغان در پاسخ گفت:او کیست که روابط ما با روسیه را با توجه به تحریم ها ارزیابی کند؟”

به نظر می رسد اردوغان درک می کند که بروکسل این خیال را می فروشد که اگر کشوری استقلال خود را رها کند، روزی بروکسل از آن مراقبت خواهد کرد. شاید. هی، یک کشور می تواند خیال پردازی کند و قلب های کوچک را با نام خود و بروکسل در داخل ابله کند، درست است؟ اتحادیه اروپا در حالی که پاهای خود را به تعویق می اندازد، می خواهد به نحوه رفتار کشورهای عضو بالقوه و اینکه با کدام یک از دوستان خود می تواند معاشرت کند، دیکته کند. البته نه روس ها.

همه چیز آنقدر سمی به نظر می رسد که جای تعجب نیست که اردوغان می گوید ترکیه بهتر است مجرد بماند، روی پای خود بایستد و در زمین بازی کند.