یک کتابخانه سیار که لبخند را بر چهره کودکان در کابل می آورد

پذیرش – پذیرفته شدن:

یک اتوبوس سیار کتابخانه روز یکشنبه به یک یتیم خانه کابل رفت و درهای خود را برای اولین بار از زمان بازگشت طالبان به قدرت در افغانستان باز کرد و لبخندهای درخشانی را از کودکان برانگیخت.

آرزو عزیزی 11 ساله می گوید: “من واقعاً احساس خوشحالی می کنم. دارم دوباره کتاب هایی را که دوست دارم مطالعه می کنم.”

او توضیح می‌دهد که «تا الان سه ماه است که کتابخانه نیامده است»، در اتوبوسی که تغییر کاربری داده است و صدایش از پچ پچ هیجان‌انگیز همسالانش بلند می‌شود.

کتابخانه سیار یکی از پنج اتوبوسی است که توسط یک سازمان محلی به نام چرمغز اجاره شده است که توسط فرشتا کریم، فارغ التحصیل افغان از دانشگاه آکسفورد، تأسیس شده است.

صدها کودک در سال‌های اخیر روزانه از کتابخانه‌های سیار استفاده کرده‌اند که از کابل عبور می‌کنند، زیرا بسیاری از مکاتب فاقد کتابخانه هستند.

احمد فهیم برکاتی، معاون این ابتکار غیرانتفاعی، می‌گوید: «ما تقریباً همه حامیان مالی خود را پس از تسلط بر دولت توسط طالبان در اواسط ماه اوت از دست دادیم».

وزارت معارف طالبان چند هفته پیش مجوز راه اندازی مجدد کتابخانه های سیار را صادر کرد. برکتی توضیح داد، اما همین چند روز پیش بود که با وزارت حمل و نقل که مالک اتوبوس هاست، توافق شد.

رمزیا عبدی خیل، 22 ساله، کتابدار، مانند بچه ها، از اینکه نمایش دوباره به راه افتاده است، به وضوح خوشحال است.

او خاطرنشان می کند: “این احساس دوست داشتنی است. در حال حاضر، مدارس نیز تعطیل هستند.”

تحصیل دختران به ویژه از بازگشت طالبان به قدرت آسیب جدی دیده است، زیرا میلیون ها دختر در سراسر کشور از تحصیل متوسطه در مدارس دولتی محروم شده اند.

خیل می افزاید: «ما بچه های خیابانی داریم و من دوست دارم به آنها خدمت کنم چون فرصتی برای رفتن به مدرسه ندارند و این راهی است که می توانم به آنها خدمت کنم.

ما کتاب‌های اسلامی داریم، کتاب‌های داستان انگلیسی و دری داریم… کتاب‌های نقاشی، کتاب‌های مختلف بازی داریم».

برکتی می گوید که چرمغز در حال حاضر بودجه کافی برای نگه داشتن کتابخانه های سیار را برای یک ماه یا بیشتر در جاده ها دارد.

او می‌گوید: «ما در حال جمع‌آوری سرمایه از طریق پلتفرم‌های آنلاین و در سطح جهانی هستیم و امیدوارم حامیان مالی و اهداکنندگان کافی داشته باشیم» تا فراتر از آن زمان ادامه دهیم.

(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)