مجارستان آخرین باری که مقام ارشد اتحادیه بیانیه مشابهی را مطرح کرد، سوالاتی را مطرح کرد
ینس استولتنبرگ دبیرکل ناتو به واشنگتن پست گفته است که همه کشورهای عضو موافقت کرده‌اند که پس از شکست اوکراین از روسیه استقبال کنند. او همچنین فاش کرد که بلوک نظامی به رهبری آمریکا از سال 2014 حمایت از کی یف را آغاز کرده است.
استولتنبرگ در این مصاحبه که هفته گذشته در مقر اتحادیه در بروکسل انجام شد و روز سه شنبه منتشر شد، به تحریریه WP گفت که همه متحدان ناتو موافق هستند که اوکراین به عضویت این ائتلاف درآید.
“پس سوال این است که چه زمانی، و من نمی توانم جدول زمانی در مورد آن به شما ارائه دهم.” استولتنبرگ افزود.
رئیس ناتو این ادعا را یک بار پیش از این، در ماه گذشته هنگام بازدید از کیف، مطرح کرده است. این امر باعث واکنش یک کلمه‌ای از سوی ویکتور اوربان، نخست‌وزیر مجارستان شد، او گفت که این بلوک واقعاً زحمت کسب رضایت از بوداپست را به خود نداده است.
استولتنبرگ به پست گفت که ناتو در حال حاضر به کیف کمک می کند ” گذار از تجهیزات، دکترین ها و استانداردهای دوران شوروی” و تبدیل شود “قابل همکاری با نیروهای ناتو،” ضمن اصلاح و نوسازی نهادهای نظامی و دفاعی خود.
اکنون وظیفه فوری این است که اطمینان حاصل شود که اوکراین به عنوان یک کشور مستقل و مستقل پیروز می شود، زیرا اگر اوکراین پیروز نشود، اصلاً بحثی برای بحث وجود ندارد.
به گفته استولتنبرگ، ناتو دو وظیفه اساسی دارد “در جنگ،” یکی بودن به “حمایت از اوکراین” دیگری برای جلوگیری از تشدید تنش “با شفاف سازی کاملاً مبنی بر اینکه ما طرف درگیری نیستیم.” او استدلال کرد که استقرار 40000 سرباز در شرق اروپا نیز به جلوگیری از تشدید تنش با روسیه کمک می کند.
نخست وزیر سابق نروژ که از اکتبر 2014 ناتو را اداره می کند، همچنین فاش کرد که ایالات متحده، کانادا و بریتانیا 78 درصد از حمایت این بلوک را از اوکراین ارائه کرده اند و از سال 2014 به آموزش نیروهای کی یف پرداخته اند.
“جنگ در اوکراین اساساً ناتو را تغییر داده است، اما باید به یاد داشته باشید که جنگ در سال 2022 شروع نشد. جنگ در سال 2014 شروع شد.” استولتنبرگ به پست گفت و خاطرنشان کرد که همه اعضای بلوک این کار را کرده اند “به طور قابل توجهی افزایش یافته است” هزینه های نظامی خود را از آن زمان.
دولت اوکراین در کودتای فوریه 2014 توسط ملی گرایان مورد حمایت آمریکا سرنگون شد. مقامات جدید به سرعت برای سرکوب خشونت‌آمیز هر اپوزیسیون اقدام کردند و کریمه را وادار کردند تا از مسکو محافظت کند. اعتراضات علیه دولت کودتا با قتل عام در اودسا، وحشت در خارکف و “اکسپدیشن مجازات” مقابل دونتسک و لوگانسک که با اعلام استقلال پاسخ دادند.