کلمبو:
رانیل ویکرمسینگه، رئیسجمهور سریلانکا، روز دوشنبه گفت که مایل است تا پایان سال جاری درگیریهای قومی با جامعه اقلیت تامیل را حل و فصل کند و تاکید کرد که این کشور با کمبود نقدینگی تنها در صورت این موضوع طولانیمدت میتواند با کمک مالی صندوق بینالمللی پول پیش برود. حل می شود.
Wickremesinghe، در پیام خود به مناسبت روز جهانی کارگر، گفت که انتظار دارد تا پایان سال جاری به توافقی برای حل مناقشه قومی طولانی مدت کشور با کمک تعهد دولت به سیاستهایی که به نفع همه جوامع در سری باشد، دست یابد. لانکا.
این کشور تنها در صورت تحقق دو شرط می تواند با برنامه صندوق بین المللی پول پیش برود. یکی این که باید درگیری های قومی را حل کنیم. ما به گفتگوهای خود در این زمینه ادامه می دهیم.”
“امیدوارم بتوانم تا پایان سال جاری به توافقی برسیم. ما نباید هیچ جامعه ای را تضعیف کنیم. ما باید برای حفاظت از اکثریت سینهالی، تامیل، مسلمان، برگر و سایر گروه های اقلیت پیش برویم. ما باید برای دستیابی به این هدف تلاش کنیم. ویکرمسینگه تاکید کرد.
این کشور جزیرهای شاهد یک جنگ وحشیانه سه دهه با تامیلهای لانکا در شمال و شرق بوده است که جان حداقل 100000 نفر را گرفت.
ویکرمسینگه، که سال گذشته در بحبوحه بحران اقتصادی بیسابقه و آشفتگیهای سیاسی ریاست جمهوری را بر عهده گرفت، پیشتر بر لزوم اجرای کامل متمم سیزدهم قانون اساسی برای اعطای خودمختاری سیاسی به اقلیت تامیل در کشور تأکید کرد.
رئیس جمهور در بیانیه رسمی مطبوعاتی خود گفت: “ما ثبات اقتصادی ایجاد کرده ایم. اکنون کمبود مواد غذایی وجود ندارد. دموکراسی در کشور اعمال می شود. مجلس بدون تهدید تشکیل جلسه می دهد. همه آزادند که بدون هیچ مانعی کار خود را انجام دهند.”
ویکرمسینگه، وزیر دارایی کشور نیز گفت، در ماه مارس صندوق بین المللی پول موافقت کرد که یک کمک مالی 2.9 میلیارد دلاری را طی 4 سال آزاد کند، به همین دلیل کشور توانست به جلو حرکت کند.
در این بیانیه آمده است: “وظیفه بعدی ما اجرای توافق حاصل شده با صندوق بین المللی پول است. ما قوانین لازم را وضع خواهیم کرد و تا سال 2024 وضعیت عادی را به اقتصاد بازگردانیم.” Wickremesinghe تاکید کرد که سریلانکا باید تلاش کند تا رشد تولید ناخالص داخلی 6-7 درصدی را به دست آورد.
ویکرمسینگه با اشاره به شرط دوم اجرای برنامه نجات صندوق بین المللی پول گفت: «جوانان بر تغییر در نظام اقتصادی تاکید کرده اند. ما باید به حرف آنها گوش دهیم».
13A واگذاری قدرت به جامعه تامیل در سریلانکا را فراهم می کند. هند به سریلانکا فشار می آورد تا 13A را که پس از توافق هند و سریلانکا در سال 1987 وارد شد، اجرا کند.
تلاش ویکرمسینگه برای آغاز گفتگو با گروه های سیاسی اقلیت تامیل به منظور دستیابی به مصالحه تا 4 فوریه – هفتاد و پنجمین سالگرد استقلال سریلانکا، با موفقیتی روبرو نشد زیرا این کشور با بحران اقتصادی دست و پنجه نرم می کرد.
چندین نشست همه حزبی که بین دسامبر سال گذشته تا ژانویه امسال برگزار شد نیز به نتیجه نرسید.
اگرچه شوراهای استانی تشکیل شده و از سال 1988 انتخابات برگزار شده است، تامیل ها می گویند که اختیارات کامل شوراها از سوی مرکز واگذار نشده است.
پیش از این، اکثریت سینهالی به شدت با 13A مخالفت کردند و ادعا کردند که این امر منجر به جدایی مناطق تامیل برای تشکیل کشور خود می شود.
سینهالی ها، عمدتا بودایی، نزدیک به 75 درصد از جمعیت 22 میلیونی سریلانکا را تشکیل می دهند در حالی که تامیل ها 15 درصد را تشکیل می دهند.
(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)