محققان می گویند داده های ثبت شده با مشاهده الگوهای پرواز پرندگان با پهپادهای مصنوعی می تواند توسط صنعت هوانوردی استفاده شود.
تیمی از دانشمندان در ایالت نیومکزیکو آمریکا رویکرد جدیدی را برای مطالعه قلمرو حیوانات در پیش گرفته اند: با تلاش برای نصب هواپیماهای بدون سرنشین در پرندگان مرده و تاکسیدرمی شده به عنوان بخشی از آزمایشی که برای درک بیشتر درباره الگوهای پرواز آنها طراحی شده است.
ما به این ایده رسیدیم که می توانیم از پرندگان مرده استفاده کنیم و آنها را بسازیم [into] یک پهپاد،” دکتر مصطفی حسنعلیان، دانشیار موسسه معدن و فناوری نیومکزیکو، این هفته به رویترز گفت. «همه چیز آنجاست. ما مهندسی معکوس انجام می دهیم.»
حسنعلیان و تیمش پس از اینکه نتوانستند نتایج مطلوب را ببینند، زمانی که «پرندگان» مصنوعی مکانیکی را در گله‌های حیوانات زنده به پرواز درآوردند، به این ایده غیر متعارف رسیدند. پهپادهای پرنده تاکسیدرمی شده در حال حاضر در یک قفس سفارشی در حال آزمایش هستند – اما در حال حاضر فقط می توان حدود 20 دقیقه در هر بار پرواز کرد.
امید است که این پروژه نور جدیدی را در مورد چگونگی صرفه جویی انرژی پرندگان با پرواز در سازندهای خاص، زمانی که پهپادهای مصنوعی در کنار گله های زنده به پرواز در می آیند، روشن کند. این داده ها به طور بالقوه می تواند برای ساده سازی هوانوردی انسانی استفاده شود.
اگر یاد بگیریم که این پرندگان چگونه انرژی را بین خودشان مدیریت می کنند، می توانیم درخواست کنیم [that] به صنعت هوانوردی آینده برای صرفه جویی در انرژی بیشتر و صرفه جویی در سوخت بیشتر. حسنعلیان به رویترز گفت. همچنین امید می رود که این آزمایش تئوری هایی را در مورد چگونگی تعامل رنگ پرندگان با کارایی پرواز بیان کند.
ما آزمایش‌هایی انجام داده‌ایم و تشخیص داده‌ایم که برای هواپیمای بال ثابت خود، اعمال یک رنگ خاص می‌تواند کارایی پرواز را تغییر دهد.» دانشمند دیگری به نام Brenden Herkenhoff گفت. ما معتقدیم که در مورد پرندگان نیز همینطور است.
به طرز عجیبی، به نظر می‌رسد ماهیت این مطالعه با نظریه توطئه معروف (و عمداً جعلی) «پرندگان واقعی نیستند» مطابقت دارد، که برای چندین سال بیان کرده است که پرندگان در واقع پهپادهای مصنوعی هستند که برای جاسوسی از مردم در آسمان پرواز می‌کنند. این جنبش در کشورهای متعددی در سراسر جهان پیروانی دارد و خط تولید پوشاک محبوبی را ایجاد کرده است.
با این حال حسنعلیان معتقد است که مطالعه او قصد شومی ندارد: من در واقع در مورد افراد «پرندگان واقعی نیستند» نمی دانستم. زمانی که داستانم برای اولین بار منتشر شد، متوجه آنها شدم.»
شما می توانید این داستان را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید:
