گزارش یونسکو: کودکان در کشورهای فقیر با خطر مرگ ناشی از تصادفات جاده ای مواجه هستند

دهلی نو:

بر اساس گزارش جدید نظارت بر آموزش جهانی (GEM)، کودکان در کشورهای فقیرتر که وسایل نقلیه کمتری دارند، بیشتر در معرض خطر مرگ در تصادفات رانندگی هستند، حتی با وجود اینکه کودکانی که پیاده به سمت مدرسه می روند، به طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار می گیرند.

گزارش یونسکو به اقدامات انجام شده توسط چندین کشور برای کاهش تصادفات کودکان در سفر به مدارس و همچنین بر اهمیت آموزش ترافیک برای آنها با توجه به توجه و سبک شناختی آنها با استفاده از فناوری واقعیت مجازی تاکید کرده است.

“تصادفات رانندگی در صدر مهم ترین خطرات یا نزدیک به آن قرار دارند. کودکانی که پیاده به مدرسه می روند به طور نامتناسبی تحت تاثیر قرار می گیرند زیرا بسیاری از مدارس در امتداد بزرگراه های اصلی قرار دارند و کودکان کنترل تکانه محدودتر، زمان واکنش کندتر و درک خطر ضعیف تری نسبت به بزرگسالان دارند. ترافیک. به ویژه در کشورهای فقیرتر و همسایگان خطرناک است.

“رشد سریع و برنامه ریزی نشده به شرایط نامناسب جاده ها و طراحی نامناسب ترافیک شهری کمک می کند و عابران پیاده و سایر کاربران آسیب پذیر جاده را در معرض خطر قرار می دهد، به ویژه زمانی که با فقدان استانداردهای ایمنی خودروهای سختگیرانه همراه باشد. علیرغم داشتن وسایل نقلیه بسیار کمتر، کشورهای فقیرتر خطر بسیار بیشتری دارند. از تصادفات و تصادفات منجر به فوت.»

این گزارش به بررسی برنامه ارزیابی جاده بین‌المللی از نزدیک به 250000 کیلومتر جاده در 60 کشور اشاره کرد که نشان داد بیش از 80 درصد از جاده‌هایی که جریان ترافیک بیش از 40 کیلومتر در ساعت دارند و عابران پیاده از آن استفاده می‌کنند، هیچ روکشی ندارند.

“آموزش ترافیک مهم است. ابتکار جهانی برای سلامت و تحرک کودکان، هماهنگ شده و با بودجه بنیاد FIA، با هدف تضمین سفرهای ایمن و سالم در مدرسه برای همه کودکان تا سال 2030. در چارچوب SDG، برای محدودیت سرعت، مسیرهای پیاده‌روی مناسب کمپین می‌کند. و خطوط دوچرخه سواری

وی افزود: “پیدا کردن یک مکان امن برای عبور از جاده برای افراد دارای معلولیت ذهنی دشوارتر است، زیرا توانایی آنها برای تمرکز و نادیده گرفتن محرک های نامربوط ضعیف تر است. آموزش ایمنی جاده باید توجه و سبک شناختی آنها را با استفاده از فناوری واقعیت مجازی در نظر بگیرد.” .

گزارش GEM خواستار راه حل های سیستماتیک و رویکرد سیستمی ایمن شد.

“راه حل های سیستمی مورد نیاز است. رویکرد سیستم ایمن برای برنامه ریزی ترافیک یک ابتکار مبتنی بر شواهد امیدوارکننده است، که در سوئد به عنوان چشم انداز صفر پیشگام شد. تشخیص داد که در حالی که خطاپذیری انسان اجتناب ناپذیر است، صدمات جدی و تلفات جانی اجتناب ناپذیر است. طراحی سیستم جاده باید تضمین کند که خطای انسانی عواقب جدی ندارد.

“جمهوری کره با استفاده از رویکردی جامع که مسیرهای امن مدرسه، قوانین ایمنی جاده ها و آموزش، و اقداماتی مانند صندلی ماشین رایگان برای خانواده های کم درآمد را ترکیب می کند، صدمات ناشی از ترافیک کودکان را 95 درصد از 1766 در سال 1988 به 83 در سال 2012 کاهش داد. ابتکارات و طرح های سیستمی موفق هنوز به طور گسترده مورد پذیرش قرار نگرفته است.”

در کنیا، مشارکت جهانی ایمنی جاده و WHO با دولت برای کاهش محدودیت‌های سرعت و کاهش آسیب‌های ترافیکی در بین دانش‌آموزان همکاری کردند.

“ائتلاف پروژه 7 کامپیوتری تایلند با بیش از یک میلیون کودکی که با اسکوتر والدین خود به مدرسه می‌روند، که تنها هفت درصد آنها کلاه ایمنی به سر می‌برند، رسیدگی می‌کند. کمپین بازگشت ایمن به مدرسه در اروگوئه منجر به قانونی شد که تمام مدارس را ملزم می‌کند. وسایل نقلیه را به کمربندهای سه نقطه ای با قابلیت تنظیم ارتفاع حمل کنید که به مرجعی برای سایر کشورهای آمریکای لاتین تبدیل شده است.