در این گزارش آمده است که چین ویدیوهای غم انگیز از افراد مسن، افراد معلول و کودکان را ممنوع می کند.
پکن:
نیویورک تایمز گزارش داد که به دلیل تبلیغات و سانسور، بسیاری از مردم چین از میزان شیوع فقر در این کشور آگاه نیستند.
اخیراً ویدیویی از یک بازنشسته در فضای مجازی پخش شد که نشان می‌دهد او می‌تواند با ۱۰۰ یوان یا ۱۴.۵۰ دلار، تقریباً مستمری ماهانه و تنها منبع درآمدش، چه مواد غذایی بخرد. این ویدئو بعدا توسط مقامات چینی حذف شد.
یک خواننده ناامیدی گسترده در میان جوانان تحصیل کرده چینی را در مورد وضعیت مالی وخیم و آینده شغلی تیره و تارشان، مانند کار در کنسرت، ابراز کرد. او می خواند: «من هر روز صورتم را می شوم، اما جیبم از صورتم پاکتر است». من به کالج رفتم تا به جوان‌سازی چین کمک کنم، نه برای تحویل غذا». طبق گفته نیویورک تایمز، آهنگ او ممنوع شد و حساب های رسانه های اجتماعی او به حالت تعلیق درآمد.
سال گذشته، یک کارگر مهاجر که برای حمایت از خانواده‌اش سخت کار می‌کرد، پس از مثبت شدن آزمایش کووید-19، همدردی و توجه گسترده‌ای را به خود جلب کرد و مقامات جزئیات گسترده‌ای از حرکات او را منتشر کردند. او به عنوان سخت کوش ترین فرد چین شناخته شد. سانسورها گفتگو درباره او را مسدود کردند و مقامات محلی بیرون از خانه او مستقر شدند تا از ملاقات خبرنگاران با همسرش جلوگیری کنند.
به گفته چین، این کشور یک کشور سوسیالیستی است که هدفش ارتقای رفاه عمومی است. در سال 2021، رهبر ارشد آن، شی جین پینگ، “پیروزی همه جانبه در نبرد علیه فقر” را اعلام کرد. با این حال بسیاری از مردم فقیر باقی می مانند یا درست بالای خط فقر زندگی می کنند. با کم رنگ شدن چشم انداز اقتصادی کشور و افزایش نگرانی مردم در مورد آینده خود، فقر به یک موضوع تابو تبدیل شده است که می تواند خشم دولت را برانگیزد.
اداره فضای مجازی چین در ماه مارس اعلام کرد که با افرادی که ویدئوها یا پست‌هایی را منتشر می‌کنند که «عمداً غم و اندوه را دستکاری می‌کنند، دو قطبی‌سازی را تحریک می‌کنند، اطلاعات مضری ایجاد می‌کنند که به وجهه حزب و دولت آسیب می‌رساند و توسعه اقتصادی و اجتماعی را مختل می‌کند، سرکوب خواهد کرد. “
ویدیوهای غمگین از افراد مسن، افراد معلول و کودکان را ممنوع می کند.
به گفته نیویورک تایمز، پشت این ممنوعیت دولتی است که مشتاق است همه صحبت ها در مورد چین را مثبت نگه دارد. حزب کمونیست به این می بالد که در چهار دهه گذشته چند نفر را از فقر نجات داده است، در حالی که از ذکر این موضوع امتناع می ورزد که چگونه کل ملت را در دوران مائوتسه تونگ به فقر مطلق انداخته است.
فقرزدایی مدالی است که حزب برای ادعای مشروعیت خود به رخ می کشد. اما علیرغم ظهور چین به عنوان یک قدرت اقتصادی، این کشور از شبکه ایمنی اجتماعی به شدت نامناسبی برخوردار است و دولت مشتاق است تا هرگونه بحث در مورد شرایطی که مردم فقیر با آن روبرو هستند را مسدود کند.
با جستجوی کلمه چینی “pinkun” یا فقر در بزرگترین پورتال خبری کشور، qq.com، برترین خبر مربوط به تحقیقاتی است که نشان می دهد فقر چهارمین عامل مرگ و میر در ایالات متحده است. بر اساس گزارش نیویورک تایمز، رسانه های خبری به ندرت دلایل سیستماتیک فقر در چین را گزارش می کنند.