چند سال بعد، این مرد نام تجاری انبه خود را با نام Hakugin no Taiyo ثبت کرد.
هیرویوکی ناکاگاوا با پوشیدن یک تانک سفید در گلخانه ای مه آلود در مزرعه خود در Otofuke در جزیره هوکایدو در ژاپن، انبه های رسیده را می چیند که آماده بسته بندی و ارسال هستند. دمای بیرونی در یک روز صاف دسامبر 8- درجه سانتی گراد است، اما در داخل گلخانه دماسنج حدود 36 درجه سانتی گراد است.
ناکاگاوا از سال 2011 انبه را در منطقه برفی توکاچی در شمالی ترین جزیره ژاپن پرورش می دهد. او هر کدام را به قیمت 230 دلار می فروشد. او هرگز فکر نمی کرد که یک آزمایش در کشاورزی پایدار روزی گران ترین انبه های جهان را به دست آورد.
ناکاگاوا 62 ساله که قبلاً یک شرکت نفت را اداره می کرد، می گوید: «در ابتدا هیچ کس مرا جدی نمی گرفت. “از اینجا در هوکایدو، من می خواستم چیزی طبیعی از طبیعت خلق کنم.”
ناکاگاوا پس از سال‌ها در تجارت نفت به کشت انبه روی آورد، جایی که افزایش قیمت‌ها او را متقاعد کرد که باید فراتر از سوخت‌های فسیلی نگاه کند. ناکاگاوا تحت هدایت یک کشاورز انبه از استان جنوبی میازاکی، که ادعا می‌کرد کشت این میوه در ماه‌های زمستان امکان‌پذیر است، مزرعه خود را تأسیس کرد و استارت‌آپ Noraworks Japan را تأسیس کرد. چند سال بعد او مارک تجاری انبه خود را با نام Hakugin no Taiyo، که به «خورشید در برف» ترجمه می‌شود، ثبت کرد.
راز ناکاگاوا در استفاده از دو منبع طبیعی است که زادگاهش هوکایدو به آن مشهور است – برف و چشمه های آب گرم اونسن. او برف ماه‌های زمستان را ذخیره می‌کند و در تابستان از آن برای خنک کردن گلخانه‌هایش استفاده می‌کند و میوه‌ها را فریب می‌دهد تا گلدهی را به تاخیر بیندازند. سپس در زمستان از چشمه های آب گرم طبیعی برای گرم کردن گلخانه استفاده می کند و تقریباً 5000 انبه خارج از فصل برداشت می کند.
این فرآیند به انبه اجازه می‌دهد تا در ماه‌های خنک‌تر که تعداد کمی از حشرات در اطراف وجود دارند، رسیده شوند، که به معنی عدم استفاده از آفت‌کش‌ها است. آب و هوای کم رطوبت هوکایدو نیز نیاز به مواد شیمیایی کپک زدایی را کاهش می دهد. بعلاوه، برداشت محصول در زمستان – زمانی که کشاورزان کار کمتری دارند – امکان دسترسی بهتر به نیروی کار را در زمانی که ژاپن با کمبود کارگر به ویژه در مناطق روستایی مواجه است، فراهم می کند.
رویکرد پایدار فقط یک امتیاز اضافی به طعم است، که ناکاگاوا ادعا می‌کند بسیار شیرین‌تر از انبه‌های معمولی با محتوای قند بالاتر در حدود 15 درجه بریکس است و میوه‌اش بافتی نرم کره‌ای و عاری از تنش دارد.
عامل تازگی در نحوه تولید آنها مشتریان و خرده فروشان را به طور یکسان مجذوب خود کرده است. در سال 2014 فروشگاه بزرگ Isetan یکی از انبه های خود را در مکان شینجوکو در توکیو به نمایش گذاشت و بعداً به قیمت تقریباً 400 دلار فروخته شد. قیمت چشم نواز برای یک انبه تنها خبرساز شد و توجه بیشتری را به خود جلب کرد و آن را به یک کالای سخت تبدیل کرد. در وب‌سایت رسمی که مشتریان می‌توانند سفارش دهند، اغلب با عبارت «SOLLD OUT» با فونت قرمز بزرگ و پررنگ از آنها استقبال می‌شود.
مشتریان ناکاگاوا شامل رستوران‌هایی مانند بهترین سرآشپز زن آسیا در سال 2022 ناتسوکو شوجی هستند که از این میوه در کیک‌های گل انبه خود استفاده می‌کند. او همچنین مشتریانی در خارج از کشور دارد و انبه‌هایش را به خارج از کشور برای خرده‌فروشی‌های سطح بالا مانند City’super در هنگ کنگ ارسال می‌کند.
از آن زمان، ناکاگاوا مزایای غیرمنتظره بیشتری از کشاورزی در زمستان کشف کرده است. او می‌گوید: «از آنجایی که ما از آفت‌کش‌ها استفاده نمی‌کنیم، شرکت چای لوپیشیا به من مراجعه کرد تا از برگ‌هایمان برای چای انبه استفاده کنم.
ناکاگاوا هنوز راضی نیست. او قصد دارد با استفاده از همین روش، سایر محصولات گرمسیری را تولید کند تا توکاچی را به قطب تولید میوه در زمستان تبدیل کند و به اقتصاد محلی رونق دهد. در مرحله بعد، او به میوه آبدار دیگری که به دلیل رشد در آب و هوای گرم شهرت دارد چشم دوخته است: هلو.
“من انبه را دوست دارم، اما اوه پسر، من هلو را بیشتر دوست دارم.”
(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)