تینا ترنر ملکه راک ان رول در ۸۳ سالگی درگذشت

تینا ترنر، خواننده آمریکایی الاصل که یک جامعه کشاورزی سخت و یک رابطه بد را ترک کرد و به یکی از برترین هنرمندان موسیقی تاریخ تبدیل شد، روز چهارشنبه در سن 83 سالگی درگذشت.

نماینده او گفت که او پس از یک بیماری طولانی در خانه خود در کوسناخت در نزدیکی زوریخ سوئیس در آرامش درگذشت.

ترنر کار خود را در دهه 1950 در سال های اولیه راک اند رول آغاز کرد و به یک پدیده MTV تبدیل شد.

ترنر در ویدیوی ترانه‌ای که در صدر جدول قرار دارد، “What’s Love to Do with It” که در آن عشق را “احساس دست دوم” نامید، در حالی که با موهای بلوند سیخ‌دارش در خیابان‌های نیویورک می‌چرخد، سبک دهه 1980 را به تصویر می‌کشد. پوشیدن کت جین کوتاه، دامن کوتاه و پاشنه بلند.

ترنر با ذوقی که برای آزمایش های موسیقی و تصنیف های رک و صریح داشت، کاملاً با منظره پاپ دهه 1980 سازگار شد که در آن طرفداران موسیقی برای صداهای تولید شده الکترونیکی ارزش قائل بودند و ایده آلیسم دوران هیپی را تحقیر می کردند.

ترنر که گاهی اوقات ملقب به “ملکه راک اند رول” بود، شش جایزه از هشت جایزه گرمی خود را در دهه 1980 برد. در این دهه، او ده ها آهنگ را در فهرست 40 آهنگ برتر قرار داد، از جمله «مرد معمولی»، «بهترین»، «رقصنده خصوصی» و «بهتر با من خوب باش». نمایش او در سال 1988 در ریودوژانیرو، 180000 نفر را به خود جلب کرد، که همچنان یکی از بزرگترین مخاطبان کنسرت برای هر مجری است.

در آن زمان ترنر به مدت یک دهه از ازدواج خود با گیتاریست آیک ترنر رها شده بود.

این سوپراستار در مورد آزاری که از همسر سابقش در طول مشارکت زناشویی و موسیقی آنها در دهه های 1960 و 1970 متحمل شده بود، صحبت کرد. او چشم های کبود، لب های شکسته، فک شکسته و جراحات دیگر را توصیف کرد که بارها او را به اورژانس فرستاد.

جانت جکسون خواننده در مورد ترنر در شماره ای از رولینگ استون که ترنر را در رتبه 63 در فهرست 100 هنرمند برتر تمام دوران قرار داد، نوشت: “داستان تینا داستان قربانی نیست، بلکه یکی از موفقیت های باورنکردنی است.”

جکسون گفت: “او خود را به یک حس بین المللی تبدیل کرده است – یک نیروگاه زیبا.”

در سال 1985، ترنر چرخشی تخیلی به شهرت خود به عنوان یک بازمانده داد. او نقش رهبر بی‌رحم یک پاسگاه در زمین‌های بایر هسته‌ای را بازی کرد که در قسمت سوم فیلم مکس دیوانه، «Mad Max Beyond Thunderdome» در مقابل مل گیبسون بازی کرد.

بیشتر آهنگ‌های موفق ترنر توسط دیگران نوشته شده بود، اما او با صدایی که جان پارلس، منتقد موسیقی نیویورک تایمز آن را «یکی از عجیب‌ترین سازهای پاپ» نامید، آن‌ها را زنده کرد.

پارلس در یک نقد کنسرت در سال 1987 نوشت: “این سه طبقه است، با رجیستر پایین بینی، صدای جیغ، برش وسط و رجیستر بالا که به طرز شگفت انگیزی واضح است که شبیه یک فالستتو به نظر می رسد.”

“شهر تک اسبی”

او در 26 نوامبر 1939، آنا مای بولاک در جامعه روستایی تنسی در نوتبوش به دنیا آمد، که او در آهنگ 1973 خود “Nutbush City Limits” به عنوان یک “جامعه قدیمی آرام، یک شهر تک اسب” توصیف کرد.

پدرش به عنوان ناظر در یک مزرعه کار می‌کرد و مادرش زمانی که خواننده ۱۱ ساله بود خانواده را ترک کرد، بر اساس خاطرات این خواننده در سال ۲۰۱۸ «داستان عشق من». او در نوجوانی به سنت لوئیس نقل مکان کرد تا دوباره به مادرش بپیوندد.

آیک ترنر، که آهنگ 1951 او به نام Rocket 88 اغلب به عنوان اولین رکورد راک اند رول نامیده می شود، او را در 17 سالگی هنگامی که در سال 1957 در شوی باشگاهی خود در سنت لوئیس برای خواندن میکروفون برداشت.

رهبر گروه بعداً آهنگ موفقی به نام “A Fool In Love” را به همراه شاگرد خود ضبط کرد و نام هنری تینا ترنر را به او داد، قبل از اینکه این دو در تیهوانا، مکزیک ازدواج کنند.

تینا از صدای قوی خود استفاده کرد و به‌عنوان خواننده اصلی در گروهی به نام Ike and Tina Turner Revue به شدت تمرین‌های معمول رقص را انجام داد. او در دهه های 1960 و 1970 با اعضای خانواده سلطنتی راک از جمله The Who و Phil Spector همکاری کرد و در سال 1967 روی جلد شماره دو مجله رولینگ استون ظاهر شد.

آیک و تینا ترنر بین شرکت‌های ضبط موسیقی جهش کردند و بیشتر موفقیت تجاری خود را مدیون برنامه‌های بی‌امان تور بودند. بزرگ‌ترین موفقیت آن‌ها کاور «مریم مغرور» از Creedence Clearwater Revival بود.

بر اساس خاطراتش، ترنر یک شب در سال 1976 شوهرش را در یک ایستگاه تور در دالاس ترک کرد، پس از اینکه شوهرش در حین یک ماشین سواری او را کوبید و او به او ضربه زد. طلاق آنها در سال 1978 قطعی شد.

تالار مشاهیر راک اند رول در سال 1991 آیک و تینا ترنر را معرفی کرد و آنها را “یکی از مهیب ترین کنش های زنده تاریخ” نامید. آیک ترنر در سال 2007 درگذشت.

محدود به اروپا

ترنر پس از ترک همسرش، سال‌ها تلاش کرد تا دوباره در کانون توجه قرار گیرد، آلبوم‌های انفرادی و تک‌آهنگ‌هایی را منتشر کرد که شکست خوردند و در کنفرانس‌های شرکتی شرکت کردند.

در سال 1980، او با مدیر جدید راجر دیویس، یک مدیر موسیقی استرالیایی آشنا شد که به مدت سه دهه او را مدیریت کرد. این منجر به سولو شماره 1 شد – “What’s Love To Do With It” – و سپس در سال 1984 آلبوم “Private Dancer” او را در صدر جدول قرار داد.

“Private Dancer” به بزرگترین آلبوم ترنر تبدیل شد، سنگ بنای حرفه ای که باعث شد او در مجموع بیش از 200 میلیون آلبوم بفروشد.

در سال 1985 ترنر با اروین باخ، مدیر اجرایی موسیقی آلمانی آشنا شد که شریک طولانی مدت او شد و در سال 1988 به لندن نقل مکان کرد و اقامت چند دهه ای در اروپا را آغاز کرد. او در دهه 1990 دو آلبوم استودیویی منتشر کرد که فروش خوبی داشت، به ویژه در اروپا، آهنگ تم فیلم باند “چشم طلایی” را در سال 1995 ضبط کرد و یک تور جهانی موفق را در سال های 2008 و 2009 برگزار کرد.

پس از آن، او از تجارت نمایش بازنشسته شد. او با باخ ازدواج کرد و تابعیت آمریکا را رها کرد و شهروند سوئیس شد.

او پس از بازنشستگی با تعدادی از مشکلات سلامتی دست و پنجه نرم کرد و در سال 2018 با یک تراژدی خانوادگی روبرو شد، زمانی که پسر بزرگش، کریگ، در سن 59 سالگی در لس آنجلس جان خود را گرفت. پسر کوچکترش رونی در دسامبر 2022 درگذشت.

نام او سال ها پس از بازنشستگی همچنان مخاطبان را به خود جلب می کند. نمایش موزیکال “TINA: The Tina Turner Musical” با آدرین وارن در ابتدا بازیگر و خوانندگی داستان زندگی ستاره بود، ابتدا در وست اند لندن در سال 2018 و بعداً در برادوی موفق شد و هنوز هم ادامه دارد. و در سال 2021 HBO مستندی از زندگی او به نام “تینا” منتشر کرد.

از او باخ و دو پسر از آیک که به فرزندی پذیرفتند به یادگار مانده است.

(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)