یک راهپیمایی طولانی به ماه و فراتر از آن

پکن، چین:

چین روز سه شنبه آخرین ماموریت خود را با خدمه ای که شامل اولین فضانورد غیرنظامی خود می شود، با موفقیت به ایستگاه فضایی تیانگونگ پرتاب کرد.

این آخرین نقطه عطف فضایی برای چین است، زیرا به نظر می رسد با ایالات متحده و روسیه برسد.

در اینجا نگاهی به برنامه فضایی چین و اینکه در چه مسیری قرار دارد، آمده است:

نذر مائو

بلافاصله پس از پرتاب اسپوتنیک توسط اتحاد جماهیر شوروی در سال 1957، رهبر چین مائو تسه تونگ گفت: “ما نیز ماهواره خواهیم ساخت.”

بیش از یک دهه طول کشید، اما در سال 1970، چین اولین ماهواره خود را با موشک لانگ مارس پرتاب کرد.

پرواز فضایی انسان چندین دهه طول کشید و یانگ لیوی اولین “تایکونات” چینی در سال 2003 شد.

با نزدیک شدن به پرتاب، نگرانی در مورد دوام این ماموریت باعث شد پکن در آخرین لحظه پخش زنده تلویزیونی را لغو کند.

اما به آرامی پیش رفت و یانگ در طی یک پرواز 21 ساعته 14 بار به دور زمین چرخید.

ایستگاه فضایی و “خرگوش جید”

به دنبال ایالات متحده و روسیه، چین برنامه ریزی برای ایستگاه فضایی خود را در مدار زمین آغاز کرد.

آزمایشگاه Tiangong-1 در سال 2011 راه اندازی شد.

در سال 2013، دومین زن چینی در فضا، وانگ یاپینگ، یک کلاس ویدئویی از آن کاردستی برای کودکان سراسر کشور برگزار کرد.

Tiangong-1 همچنین برای آزمایش‌های پزشکی و مهم‌تر از همه، آزمایش‌هایی که برای آماده‌سازی برای ساخت ایستگاه فضایی در نظر گرفته شده بود، استفاده شد.

پس از آن، ماه‌نورد «خرگوش جید» در سال 2013 انجام شد، که در ابتدا زمانی که خاموش شد و ارسال سیگنال به زمین را متوقف کرد، به نظر می‌رسید که خفن است.

با این حال، در نهایت سطح ماه را به مدت 31 ماه – بسیار فراتر از طول عمر مورد انتظار آن – بررسی کرد.

در سال 2016، چین دومین آزمایشگاه مداری خود را به نام Tiangong-2 راه اندازی کرد. فضانوردانی که از ایستگاه بازدید کردند، آزمایشاتی را روی کشت برنج و سایر گیاهان در فضا انجام دادند.

“رویای فضایی”

در دوره ریاست جمهوری شی جین پینگ، برنامه‌های «رویای فضایی» چین بیش از حد به اجرا درآمده است.

این کشور به دنبال این است که سرانجام پس از سال ها تطبیق دیرهنگام نقاط عطف ایالات متحده و روسیه، به عقب بیفتد.

علاوه بر یک ایستگاه فضایی، چین در حال برنامه ریزی برای ساخت پایگاهی در ماه است و این هفته نیز هدف خود را برای فرود انسان در ماه تا سال 2030 تکرار کرد.

در سال 2017، زمانی که موشک قدرتمند Long March-5 Y2 در ماموریت قرار دادن ماهواره‌های ارتباطی در مدار پرتاب نشد، برنامه‌های قمری با شکست مواجه شد.

این امر باعث به تعویق افتادن پرتاب Chang’e-5 شد که در ابتدا برای جمع آوری نمونه های ماه در نیمه دوم سال 2017 برنامه ریزی شده بود.

ربات دیگری به نام Chang’e-4 در ژانویه 2019 در سمت دور ماه فرود آمد – اولین بار تاریخی.

Chang’e-5 سرانجام در سال 2020 بر روی ماه فرود آمد و پرچم چین را بر سطح ماه برافراشت و اولین نمونه های ماه را در چهار دهه به زمین بازگرداند.

و در سال 2021، ماموریت Tianwen-1 با موفقیت یک مریخ نورد را روی سطح مریخ فرود آورد.

قصری در آسمان

آخرین ماژول ایستگاه فضایی تیانگونگ – که به معنای “کاخ آسمانی” است – سال گذشته با موفقیت به ساختار اصلی متصل شد.

به گزارش خبرگزاری دولتی شینهوا، این هواپیما چندین قطعه تجهیزات علمی پیشرفته را حمل می کند، از جمله “اولین سیستم ساعت اتمی سرد مبتنی بر فضا در جهان”.

انتظار می رود تیانگونگ حداقل به مدت 10 سال در مدار پایین زمین در ارتفاعی بین 400 تا 450 کیلومتر (250 و 280 مایل) باقی بماند – که جاه طلبی چین برای حفظ حضور طولانی مدت انسان در فضا را محقق می کند.

این فضانورد دائماً توسط تیم‌های چرخشی متشکل از سه فضانورد، که آزمایش‌های علمی انجام می‌دهند و به آزمایش فناوری‌های جدید کمک می‌کنند، هدایت می‌شود.

پس از پرتاب روز سه شنبه، ماموریت بعدی به Tiangong، Shenzhou-17، در اکتبر انتظار می رود.

(این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و به طور خودکار از یک فید سندیکایی تولید شده است.)