پس از اینکه رئیس MI6 مدعی شد چین کشورهای فقیر را با تله‌های «بدهی» و «داده‌ها» هدف قرار می‌دهد، سفارت چین در لندن به رئیس سرویس اطلاعات مخفی بریتانیا پاسخ داد و ریچارد مور را به «فروش اخبار جعلی» متهم کرد.
سفارت چین در بریتانیا در بیانیه‌ای روز سه‌شنبه، اتهامات مطرح شده علیه پکن مبنی بر اینکه چین فعالانه به دنبال به دام انداختن کشورهای فقیرتر است را رد کرد. “تله های بدهی” و داده های استراتژیک ارزشمندی را از این کشورها به سرقت می برد.
سفارت مدعی شد که ریچارد مور، رئیس سرویس اطلاعات مخفی (SIS) که این اظهارات را بیان کرده است، مقصر بوده است. «فروش اخبار جعلی و اطلاعات نادرست» در مورد چین
سفارت در بیانیه ای که به یکی از سخنگویان منتسب است، نوشت: حقیقت این است که هیچ کشوری وجود ندارد که در نتیجه وام گرفتن از چین در به اصطلاح «تله بدهی» افتاده باشد.
ادامه مطلب
آنها افزودند که چین به دنبال مداخله در امور داخلی سایر کشورها نیست. نه اراده خود را بر دیگران تحمیل می کند و نه به دنبال منافع سیاسی است.»
سفارت از بریتانیا خواست اشتباهات خود را اصلاح کند و حملات بی اساس خود علیه چین را متوقف کنید.
رئیس اطلاعات بریتانیا در اولین سخنرانی عمومی خود در روز سه شنبه، سرویس های اطلاعاتی چین را متهم کرد “عملیات جاسوسی در مقیاس بزرگ” علیه بریتانیا و سایر کشورها را ترغیب کرد که نسبت به تهدید چینی محتاط باشند.
مور هشدار داد که با پذیرش راه‌حل‌های فناوری چین، کشورها ممکن است دریچه پشتی برای سرقت داده‌ها در اختیار پکن قرار دهند. او ادعا کرد که پکن جمع آوری داده ها از سراسر جهان و با گذشت زمان، دسترسی چین به اطلاعات سایر کشورها، حاکمیت آنها را از بین خواهد برد.
مور – معروف به “سی– به برنامه “امروز” رادیو 4 بی بی سی گفت که چین نیز از سیاست اقتصادی برای افزایش نفوذ خود استفاده می کند. او ادعا کرد که پکن از وام و بدهی استفاده می کند به دست آوردن بنادر قابل توجهی که پتانسیل تبدیل شدن به تاسیسات دریایی را دارند. به عنوان مثال، بندر هامبانتوتا در سریلانکا است که پس از گفتن اینکه نمی تواند از عهده بدهی وام هایی که برای ساخت آن با پکن گرفته شده است، آن را به چین تحویل دهد.
مور اشاره می کرد که بسیاری از کشورهای فقیرتر در بدهی های قابل توجهی به چین افتاده اند. رسانه‌های اوگاندا ادعا می‌کنند چین گران‌ترین جاده جهان را در کشورشان ساخته است که شهرهای انتبه را به کامپالا متصل می‌کند. طبق گزارش ها، هزینه این جاده که با وام های چینی تامین شده است، 9.2 میلیون دلار در هر کیلومتر بوده است. بسیاری از کارها توسط شرکت ها و کارگران چینی انجام می شود که منعکس کننده سیاست دو دهه ای “برو بیرون” پکن است.