چگونه ایالات متحده “پاکستان غربی” را در حالی که هند بنگلادش را آزاد کرد، “نجات داد”.

کلکته:

یک روز پس از آزادسازی بنگلادش از پاکستان در 16 دسامبر 1971، ریچارد نیکسون، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، توسط مشاور استراتژیک خود هنری کیسینجر، گفت که او توانسته است “پاکستان غربی را نجات دهد”. وزارت امور خارجه آمریکا

در جنگ سال 1971 بین هند و پاکستان، بنگلادش آزاد شد و بیش از 93000 سرباز پاکستانی به ارتش هند تسلیم شدند. این جنگ در هر دو جبهه غربی و شرقی انجام شد و پاکستان سند تسلیم را در کمتر از 2 هفته امضا کرد.

سفر به این تعارف کنایه آمیز در بحبوحه شکست دیپلماسی ایالات متحده در آن زمان، هشت ماه و نیم پس از آن رخ داد که رهبران قدرتمندترین کشور جهان – ایالات متحده – در یک جلسه محرمانه که به اشتباه باور کرده بودند، موافقت کردند. ژنرال پاکستانی تحت الحمایه آنها یحیی خان قادر خواهد بود شورش در شرق پاکستان را با قدرت نظامی برهنه سرکوب کند.

هنری کیسینجر در تماس تلفنی با رئیس خود ریچارد نیکسون، حدود 16 ساعت پس از امضای ژنرال AAK نیازی تسلیم پاکستان شرقی و تقریباً زمانی که ایندیرا گاندی، نخست وزیر هند آتش بس یکجانبه را اعلام کرد، گفت: “تبریک آقای رئیس جمهور. شما پاکستان غربی را نجات دادید.” جبهه غربی در 17 دسامبر به وقت استاندارد هند.

سفیر پیناک آر چاکراورتی، کمیسر عالی سابق بنگلادش، که در حال نوشتن کتابی در مورد آزادی بنگلادش در سال 1971 است، در توضیح این گفتگوی عجیب گفت: “کیسینجر نقش مشکوکی ایفا می کرد. هدف اصلی آنها (دولت آمریکا) دوستی با چین بود. پاکستانی‌ها به عنوان واسطه در ماه‌های درگیری. اظهارات او را باید هم به عنوان تلاشی برای اعتبار بخشیدن به پاکستانی‌ها در مواجهه با وضعیت ناامیدکننده و هم به‌عنوان تلاش برای جلب رضایت یک رئیس دشوار خواند.

با این حال، این واقعیت باقی می ماند که این یک جنگ آزادیبخش بود که احتمالاً آمریکایی ها از همان ابتدا اشتباه خوانده بودند. حدود هشت ماه و نیم قبل از آن، در 29 مارس 1971، هنری کیسینجر در یک مکالمه تلفنی مشابه به ریچارد نیکسون می گفت که پاکستان می تواند شورش را در جناح شرقی خود مهار کند و رئیس جمهور او مثال تهاجم بریتانیا را ذکر کرد. هند برای توجیه این باور.

مشاور امنیت ملی ایالات متحده بلافاصله پس از سرکوب رژیم نظامی پاکستان در شرق پاکستان در 26 مارس 1971 در یک تماس تلفنی به رئیس جمهور وقت نیکسون گفت: “ظاهراً یحیی کنترل پاکستان شرقی را در دست گرفته است… همه کارشناسان می گفتند 30000 نفر (پاکستان) ارتش در آن زمان در شرق نمی تواند کنترل 75 میلیون نفر (جمعیت بنگلادش) را در دست بگیرد… از این لحظه به نظر می رسد که ساکت است.”

رئیس جمهور نیکسون پاسخ داد که این توانایی یک نیروی کوچک برای کنترل جمعیت های بزرگ طبیعی است و خاطرنشان کرد: “ببینید اسپانیایی ها چه کردند وقتی وارد شدند و اینکاها را گرفتند. ببینید انگلیسی ها وقتی هند را گرفتند چه کردند.”

سفیر طارق کریم، کمیساریای عالی سابق بنگلادش در دهلی نو و یکی از اولین پاکستانی های شرقی، گفت: “آمریکایی ها وضعیت را به طور کامل نادرست خواندند. آنها از خواسته مردم برای آزادی و سرعت سریع تغییر مسیر تاریخ ناکام ماندند.” دیپلمات ها وفاداری خود را به دولت بنگلادش در تبعید اعلام کنند.

در 8 دسامبر، زمانی که دفاع پاکستان در شرق پاکستان قبل از حمله فرماندهی مشترک ارتش هند و موکتی باهینی بنگلادش (جنگجویان آزادیبخش) در حال سقوط بود، ریچارد نیکسون و هنری کیسینجر مشغول طراحی راه‌هایی برای تغییر مسیر جنگ یا تغییر مسیر جنگ بودند. دستگیرش کن

هنری کیسینجر در ملاقات با ریچارد نیکسون و دادستان کل نیوتن میچل، که اکنون از طبقه بندی خارج شده است، گفت که “پیامی از شاه (ایران) برای شما دریافت کرده است که در آن می گوید می تواند مهمات (به پاکستان تحت محاصره) بفرستد. اکنون این کار را انجام می دهد.” این دیپلمات باهوش همچنین فاش کرد که ایران هواپیماهای جنگنده برای محافظت از اردن در برابر اسرائیل خواهد فرستاد، در حالی که اردن جت هایی را برای جنگ علیه هند به پاکستان خواهد فرستاد.

مشاور امنیت ملی آمریکا همچنین ابراز نگرانی کرد که هند پس از پیروزی در جنگ در شرق، به طور عمده به غرب پاکستان حمله کند. “طرح هند اکنون مشخص است. آنها نیروهای خود را از شرق پاکستان به غرب منتقل خواهند کرد. سپس نیروهای زمینی و هوایی پاکستان را درهم شکسته، بخش (تسخیر شده توسط پاکستان) کشمیر را ضمیمه (پس گیری) خواهند کرد. هنری کیسینجر هشدار داد پس آن را لغو کنید.

هنری کیسینجر فکر می کند: “وقتی این اتفاق بیفتد، نیروهای گریز از مرکز در غرب پاکستان آزاد خواهند شد. بلوچستان و مرزهای شمال غربی جشن خواهند گرفت. پاکستان غربی به نوعی افغانستان پیچیده تبدیل خواهد شد.”

به نظر می‌رسید که هشدارهای وحشتناک کارساز بود و سپس نیکسون، رئیس‌جمهور ایالات متحده در همان گفتگو متعهد شد که ناوگان هفتم آمریکا را به بهانه تخلیه شهروندان آمریکایی از منطقه جنگی از آب‌های نزدیک ویتنام به خلیج بنگال منتقل کند.

نیکسون در پاسخ گفت: “آیا ناو هواپیمابر را جابه‌جا می‌کنید؟ من فوراً این کار را انجام می‌دهم. 24 ساعت صبر نمی‌کنم.” ناوگان هفتم که توسط ناو هواپیمابر 75000 تنی یو اس اس اینترپرایز هدایت می شد، مهیب ترین نیروی دریایی آن زمان به حساب می آمد. تنها ناو هواپیمابر هند ناو هواپیمابر قدیمی INS Vikrant بود که در صورت وقوع فاجعه آماده بود تا نیروی عظیمی را به عهده بگیرد.

سرهنگ کوازی سجاد علی ظاهر (Retd.) یک مبارز آزادی بنگلادشی که اوایل امسال با پادما شری توسط هند مفتخر شد، گفت: “دموکرات های پیشرو مانند تد کندی، برادر رابرت کندی، رئیس جمهور کشته شده ایالات متحده، با ما بودند. دستور دادن ناوگان هفتم ایالات متحده به خلیج بنگال واقعاً تأثیری بر جنگ نداشت زیرا روس ها به سرعت ناوگان خود را برای مقابله با این حرکت شطرنج غرب فرستادند.

در گفتگوی بعدی در سال 1972، کیسینجر به رئیس جمهور ایالات متحده گفت: “هنوز هیچکس نفهمیده است که ما در هند و پاکستان چه کردیم و چگونه گزینه چین را که برای روس های خونین به آن نیاز داریم نجات دادیم. چرا باید به بنگلادش لعنت بفرستیم؟ “