سوئد، ماگدالنا اندرسون را انتخاب کرد، پنج روز پس از آن که اولین پیشنهاد او تنها چند ساعت به طول انجامید. (فایل)
استکهلم:
پارلمان سوئد روز دوشنبه ماگدالنا اندرسون را به عنوان نخست وزیر این کشور انتخاب کرد که اولین زنی بود که این پست را در اختیار گرفت، پنج روز پس از آن که پیشنهاد اولیه او تنها چند ساعت به طول انجامید.
سوئد علیرغم اینکه کشوری است که مدت‌ها از برابری جنسیتی دفاع می‌کند، هرگز پیش از این هیچ زنی به عنوان نخست وزیر نداشته است.
هفته گذشته اندرسون توسط پارلمان انتخاب شد، اما او مجبور شد چند ساعت بعد استعفا دهد – حتی قبل از اینکه فرصتی برای تصدی رسما به قدرت برسد – پس از اینکه بودجه او از پارلمان عبور نکرد و حزب سبز از دولت ائتلافی خود خارج شد.
آشفتگی پارلمان در سوئد با ثبات سیاسی بی سابقه بود، جایی که سوسیال دموکرات ها برای تقریباً یک قرن تسلط داشتند.
در حالی که 10 ماه تا انتخابات عمومی سپتامبر باقی مانده است، این مرد 54 ساله که وزیر دارایی مستعفی است، اکنون ریاست یک دولت اقلیت متشکل از سوسیال دموکرات ها را بر عهده خواهد داشت.
او قرار است روز سه‌شنبه رسماً این سمت را بر عهده بگیرد و پس از هفت سال قدرت، جانشین نخست‌وزیر مستعفی استفان لوفون شود.
در مجموع 101 نماینده به او رای دادند، 75 نماینده رای ممتنع و 173 رای مخالف دادند.
بر اساس سیستم سوئد، یک نامزد نخست وزیری نیازی به حمایت اکثریت پارلمان ندارد، آنها فقط باید از اکثریت 175 رأی مخالف خود اجتناب کنند.
اندرسون پس از رای گیری به خبرنگاران گفت: “چهارشنبه گذشته یک روز بزرگ بود، و امروز یک روز بزرگ بود.” و افزود که این بار، “شاید برای احساساتی بودن آن آمادگی بیشتری داشتم.”
اندرسون اکنون با یک دوره چالش برانگیز در آستانه انتخابات روبرو است که ناظران پیش بینی می کنند که رقابت نزدیکی خواهد بود.
سوسیال دموکرات‌ها در حال حاضر به پایین‌ترین میزان محبوبیت خود یعنی حدود 25 درصد رسیده‌اند.
در همین حال، اپوزیسیون جناح راست به رهبری اعتدال‌گرایان محافظه‌کار، در سال‌های اخیر به دموکرات‌های سوئد ضد مهاجرتی نزدیکتر شده و امیدوار است با حمایت غیررسمی خود حکومت کند.
اقلیت ضعیف
در حالی که برخی از کارشناسان می گویند سوسیال دموکرات ها اکنون به عنوان تنها حزب در قدرت بدون نیاز به امتیاز دادن به یک شریک ائتلافی، زمان آسان تری خواهند داشت، برخی دیگر راه پر دست انداز پیش رو را پیش بینی می کنند.
اقلیت ضعیف او – سوسیال دموکرات ها 100 کرسی از 349 کرسی پارلمان را در اختیار دارند – به این معنی است که او باید برای سیاست های خود از چپ و راست حمایت کند.
او پس از انتخابش گفت: “سوسیال دموکرات ها “سنت طولانی همکاری دارند و ما آماده ایم تا آنچه را که برای پیشبرد سوئد لازم است انجام دهیم.”
او همچنین باید با بودجه ای که توسط مخالفان محافظه کار میانه رو، دموکرات مسیحی و راست افراطی دموکرات سوئد ارائه می شود، پس از اینکه بودجه او به تصویب نرسید، حکومت کند.
طبیعی ترین شرکای همکاری او احزاب سبزها، مرکز و چپ هستند.
اما انتظار می‌رود که او در مورد مسائلی که سبزها در زمان حضورشان در دولت آنها را مسدود کرده‌اند، از جمله توسعه فرودگاه آرلاندا استکهلم و یک سایت زباله‌های سوخت هسته‌ای، به حق رسیدگی کند.
اندرسون همچنین جرم و مهاجرت – نگرانی های کلیدی رای دهندگان – را در اولویت های اصلی خود قرار داده است، موضوعاتی که سوسیال دموکرات ها از نظر ایدئولوژیک به راست میانه نزدیکتر هستند.
با این حال، اپوزیسیون به سرعت به این نکته اشاره کرده است که جناح راست متحدتر از چپ است و احتمالاً قادر خواهد بود بسیاری از سیاست های خود را بدون سوسیال دموکرات ها تصویب کند.
چهار حزب اپوزیسیون در مرکز و راست 174 کرسی پارلمان را در اختیار دارند، در حالی که چهار حزب چپ و میانه که 175 کرسی دارند، بیشتر از هم جدا شده اند.
اولف کریسترسون، رهبر میانه روها قبل از رای گیری هشدار داد: «سوسیال دموکرات ها باید بپذیرند که این پارلمان است که تصمیم می گیرد و دولت اطاعت می کند.
اندرسون، اقتصاددانی که در هفت سال گذشته وزیر دارایی بوده است، در 4 نوامبر به جای استفان لوفون، رهبری سوسیال دموکرات ها را برعهده گرفت.
او یک هفته بعد از سمت نخست وزیری استعفا داد تا به او زمان بدهد تا برای انتخابات سپتامبر آماده شود.
(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)