نزدیک به یک سال است که طالبان کشت خشخاش در افغانستان را که برای تولید مواد افیونی استفاده می شود ممنوع کرده است. با توجه به تأخیر از مزرعه به مشتری، تأثیر این حرکت قرار است به زودی به بازارهای جهانی وارد شود.
شما فکر می کنید که این یک آه راحت می آورد. ظاهرا نه. اکنون گزارش ها حاکی از آن است که کمبود هروئین افغانستان در بازار جهانی و کاهش مواد افیونی طبیعی موجود مانند هروئین می تواند منجر به افزایش استفاده از مواد افیونی مصنوعی مانند فنتانیل شود. اگر چنین است، پس تنها به این دلیل است که واشنگتن و غرب در کاهش مرگ و میر سرسام آور ناشی از مصرف بیش از حد مواد مخدر همانقدر توانمند هستند که در زمانی که کنترل کشور را در دست داشتند، در مقابله با کشت مواد افیونی افغانی کارآمد بودند. مواد افیونی مصنوعی از چین و مکزیک به طور فزاینده ای تولید می شوند استفاده شدهمانند نسخه هایی که در سیستم مراقبت های بهداشتی خود آمریکا تهیه می شوند.
در طول جنگ جهانی علیه ترور به رهبری ایالات متحده که در سال 2001 در افغانستان آغاز شد، مصرف بیش از حد هروئین در ایالات متحده و جاهای دیگر افزایش یافت. واشنگتن علیرغم کنترل بر کشور و دولت آن برای دو دهه، نه تنها نتوانست کشاورزی و صادرات تریاک افغانستان را محدود کند، بلکه بر افزایش آن نظارت داشت.
در فوریه 2004، رابرت چارلز، دستیار وقت وزیر امور بین‌الملل در امور مواد مخدر و اجرای قانون، سیاست جدیدی را برای مقابله ترسیم کرد. “تروریسم مواد مخدر” در افغانستان قبل از کنگره او تمایل خود را برای کمک به دولت افغانستان که از سوی ایالات متحده حمایت می‌شود، در رسیدن به هدفش ذکر کرد برای حذف کشت و تجارت تریاک در 10 سال. این پروژه شامل استقرار USAID مرتبط با سیا در مناطق کشت خشخاش برای کمک به یافتن راه حل های کشاورزی جایگزین است. اما همواره تردیدهای شدیدی در مورد صداقت چنین تلاش هایی وجود داشته است. یک مقاله سیاسی وزارت دادگستری ایالات متحده در سال 1991، سیا را متهم کرد “همدستی در تجارت مواد مخدر” در افغانستان، با تاکید بر این کهبرای مثال، عملیات مخفی سیا در افغانستان، آسیای جنوبی را از یک منطقه مستقل تریاک به تامین کننده اصلی هروئین برای بازار جهانی تبدیل کرده است.”
سیا مطمئناً در موقعیتی خواهد بود که بداند، زیرا از مبارزان جهادی مجاهد علیه اتحاد جماهیر شوروی در افغانستان در طول جنگ سرد حمایت می کرد، در حالی که قاچاق درست زیر دماغش انجام می شد. ظاهراً عادت های قدیمی به سختی از بین می روند.
در سال 2010، مدیر سابق سرویس فدرال کنترل مواد مخدر روسیه، ویکتور ایوانوف، با مقامات ناتو ملاقات کرد تا با اشاره به 30000 مورد مرگ ناشی از مصرف تریاک در روسیه، دستوری برای تخریب مزارع خشخاش درخواست کند. ما نمی‌توانیم در شرایطی باشیم که تنها منبع درآمد مردمی را که در دومین کشور فقیر جهان زندگی می‌کنند، حذف کنیم، بدون اینکه بتوانیم جایگزینی برای آنها فراهم کنیم.» به گزارش رویترز، جیمز آپاتورای، سخنگوی ناتو در این مورد پاسخ داد.
واضح است که آنها چندان علاقه ای نداشتند. اکنون به نظر می رسد که مأموریت ضد شورش ایالات متحده و ناتو تا حدی به عنوان پوششی برای حفاظت و حفاظت از مزارع تریاک در برابر تخریب عمل کرده است – کاری که طالبان پیش از حمله ایالات متحده در سال 2001 انجام داده بودند. حمایت از پروکسی های غربی ارزان نیست، و برخی چیزها به سادگی برای کتاب های حسابداری در خانه مناسب نیستند. بر کسی پوشیده نیست که سیا سابقه استفاده از قاچاق مواد مخدر برای حمایت از منافع ایالات متحده در خارج از کشور را دارد و همزمان مخالفان محلی را به انجام این کار متهم می کند – از نیکاراگوئه و هائیتی گرفته تا آسیای جنوب شرقی، هندوچین و حتی فرانسه.
بر اساس یک برگه اطلاعات وزارت امور خارجه از آرشیو قبل از 2001، طالبان کشت خشخاش را ممنوع کرده است.فاقد اعتبار بود.» با این حال، این اعلامیه های عمومی واشنگتن برای ریشه کنی بود که هرگز به نتیجه نرسید. به طور مشابه، واشنگتن با خنده، نیکلاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا را متهم کرد “مشارکت مبارزه با تروریسم با فارک در 20 سال گذشته” در مارس 2020. این علیرغم حمایت بی‌قید و شرط واشنگتن از متحد آمریکای جنوبی، کلمبیا بود – یک کشور واقعی مواد مخدر که تولید کوکائین آن تحت رهبری رئیس‌جمهور سابق ایوان دوک منفجر شد، حتی زمانی که جو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا، او را در سال 2022 در کاخ سفید معرفی کرد.دوست من.بایدن افزود:ما مدت زیادی است که همدیگر را می شناسیم، و در حال یادآوری این موضوع بودیم که چقدر به عقب رفته ایم… من مدت زیادی است که عمیقاً درگیر رابطه با کلمبیا هستم، بیش از 20 سال به آن طرح قدیمی کلمبیا. ”
خنده دار است که بایدن باید به طرح کلمبیا اشاره کند – یک برنامه چند میلیارد دلاری با حمایت ایالات متحده برای مبارزه با مواد مخدر و شورش در کشور، که تا حد زیادی به عنوان یک شکست در مقابله با مواد مخدر در نظر گرفته می شود. به گفته اعضای دولت خود باراک اوباما، رئیس‌جمهور پیشین، این حتی واقعاً نتایج ضد شورش پایداری به همراه نداشت و به این نتیجه رسیدند که «شکست جمعی ما در کنترل سوء مصرف مواد مخدر یا قاچاق مواد مخدر تلفات انسانی زیادی را به دنبال داشته است.»
واشنگتن از نظر تاریخی در مورد مبارزه با مصرف مواد مخدر هم ناصادق و هم بی کفایت بوده است. این واقعیت که طالبان در نهایت فرصتی برای انجام کاری دارند که واشنگتن هرگز قادر به انجام آن نبود یا تمایلی به انجام آن نداشت – علیرغم ادعاهای خلاف آن – یک نقطه را می بندد. با این حال، واشنگتن را از شکست خود در جبهه مواد مخدر نجات نخواهد داد.
اظهارات، دیدگاه ها و نظرات بیان شده در این ستون صرفاً متعلق به نویسنده است و لزوماً بیانگر نظرات RT نیست.