یک مطالعه جدید نشان می دهد که اجرام، از جمله فضاپیماها، می توانند با استفاده از چندین سیاهچاله به عنوان یک «میانبر» در کیهان نفوذ کنند.
نظریه جدید ارائه شده توسط فیزیکدان فرانسوی پاسکال کویران نشان دهنده فاصله ای از تحقیقات قبلی در زمینه مطالعات سیاهچاله است. پیش از این، تصور می شد که یک به اصطلاح کرم چاله متشکل از دو سیاهچاله مستعد فروپاشی فوری است، بنابراین حرکت موفقیت آمیز یک جسم از یک طرف و خارج شدن از طرف دیگر را غیرممکن می کند. با این حال، با استفاده از معیارهای مختلف، مدل جدید دانشمند فرانسوی به یک نتیجه بسیار متفاوت رسیده است:نشان می‌دهیم که ذره برای مقدار محدود t’1 از نشانگر زمان t’ به گلوی کرم‌چاله می‌رسد.” در اصل، این بدان معناست که یک جسم، به عنوان مثال، یک فضاپیما، می‌تواند دست نخورده از این درگاه کرم‌چاله عبور کند و به منطقه‌ای دور از کیهان برسد و زمان بسیار کمتری نسبت به سفر معمولی نیاز دارد.
این مطالعه به طور کامل در شماره آتی ژورنال فیزیک مدرن D روشن خواهد شد، اگرچه چکیده آن از اوایل اکتبر در دسترس بوده است.
با این حال، اگرهای زیادی وجود دارد که آیا این مدل صرفاً نظری تأثیری بر نحوه عملکرد واقعی جهان دارد یا خیر. برای شروع، برای ایجاد چنین تونل زمانی و مکانی به یک سیاهچاله معمولی و یک سیاهچاله به اصطلاح سفید نیاز دارید که اساساً یک سیاهچاله برعکس است. در حالی که سیاهچاله‌ها هرگز چیزی را بیرون نمی‌گذارند، دوقلوهای آنها هرگز اجازه ورود به آن نمی‌دهند. بنابراین، با توجه به نظریه نسبیت عام آلبرت انیشتین و اضافات ناتان روزن به آن، اگر بخواهید این دو را به هم متصل کنید، پلی در طول زمان خواهند ساخت. و فضا با این حال، اگر قوانینی که توسط شاخه دیگری از فیزیک، ترمودینامیک، فرض شده است، قابل اجرا باشد، چنین ساختاری بسیار ناپایدار خواهد بود. شاید مهمتر از آن، وجود سفیدچاله ها هنوز فراتر از شک منطقی ثابت نشده است. در حال حاضر، آنها به عنوان یک نظریه پردازی محض باقی می مانند، بنابراین هرگونه صحبت از پورتال های فضا و زمان را در زمینی نسبتاً متزلزل قرار می دهند.
اگر این داستان را دوست دارید، آن را با یک دوست به اشتراک بگذارید!