خارطوم، سودان:
تعطیلات عید فطر معمولاً زمانی است که بسیاری از ساکنان پایتخت سودان به دیدار اقوام خود در خارج از شهر می‌روند که آرام است. امسال، کسانی که می توانند از خارطوم فرار می کنند، جنگ رانده شده است.
با شروع تعطیلات سه روزه مسلمانان در روز جمعه، پایتخت همچنان با تیراندازی و توپخانه سنگین تکرار می‌شد، علی‌رغم درخواست‌های بین‌المللی برای آتش‌بس به منظور امداد بشردوستانه و عبور امن برای غیرنظامیان سرگردان.
هر دو طرف درگیری روز جمعه اعلام کردند که به آتش بس پایبند خواهند بود، اما تیراندازی های پراکنده در خارطوم تا عصر ادامه یافت.
طی هفته گذشته تعداد فزاینده‌ای به دنبال نقل مکان به مناطق امن‌تر پایتخت بوده‌اند – اگرچه ارتش پل‌های روی رودخانه نیل را بین خارطوم و شهرهای خواهرش عمرمان و بحری بسته است.
یا مسیری را ترسیم کرده‌اند، اغلب به ایالت گزیرا در جنوب یا ایالت رود نیل در شمال، چمدان‌های چرخ‌دار در امتداد خیابان‌ها یا کیسه‌های تعادلی روی سرشان هنگام شروع سفر.
احمد مبارک، 27 ساله، گفت که پس از وقوع خشونت در 15 آوریل و قبل از اینکه تصمیم بگیرد روز پنجشنبه خارطوم را ترک کند، احساس “اضطراب شدید” داشته و تنها لباس هایی را که پوشیده بود با خود برد.
اتوبوس نبود، مردم پیاده راه می‌رفتند، با چمدان‌هایشان و حرکت می‌کردند، ماشین‌ها عبور می‌کردند، اما همه ماشین‌های شخصی بودند و همه پر بودند.
سرانجام او سوار آسانسور اتوبوسی شد که صاحبش داوطلبانه مردم را به خارج از شهر منتقل می کرد و تا اتبارا در 280 کیلومتری شمال شرقی خارطوم رسید و در خانه خانوادگی خود را زد. .
او گفت: “آنها نمی توانستند آن را باور کنند. لحظه بسیار زیبایی بود.”
جنگ قدرت بین ارتش سودان و نیروهای پشتیبانی سریع شبه‌نظامی، برای اولین بار جنگ و آوارگی گسترده‌ای را در خارطوم به ارمغان آورد که ساکنان پایتخت در دهه‌های اخیر شاهد اجرای آن در سایر نقاط کشور بودند.
درگیری‌هایی که در روزهای پایانی ماه مبارک رمضان و زمانی که مسلمانان از صبح تا غروب روزه می‌گیرند، آغاز شد، آب و برق را برای مدت طولانی قطع کرد، فرودگاه را به میدان جنگ تبدیل کرد و اکثر بیمارستان‌ها را تعطیل کرد.
در بسیاری از محله‌های خارطوم بزرگ که بیش از 10 میلیون نفر جمعیت دارد، ساکنان در خانه‌های خود محبوس شده‌اند، و تنها برای جستجوی آذوقه در مغازه‌هایی که تحت غارت قرار گرفته‌اند و آذوقه‌ها رو به کاهش است، می‌روند.
مملو از ریسک
یافتن سوخت نیز دشوارتر شده است. مانند سایر کالاها، قیمت ها از زمان شروع جنگ افزایش یافته است.
محاسن احمد 55 ساله در حالی که با دو نفر از بستگانش از محله جبرا در جنوب خارطوم خارج می شد، گفت: “خرطوم خطرناک شده است و ما می ترسیم که جنگ بدتر شود.” ) به سمت جنوب شرقی.
بسیاری از کسانی که فرار می کنند، اولین دید درست خود را از ویرانی های ناشی از جنگ، با ساختمان های سوراخ شده با راکت، پاره شدن خطوط برق، دیوارهای پر از سوراخ گلوله ها و بقایای سوخته خودروهای نظامی سوخته رها شده در خیابان ها، می بینند.
از آنجایی که خشونت در سایر بخش‌های سودان آغاز شده است، برخی به دنبال خروج کامل از کشور بوده‌اند و بیش از 20000 نفر از مرز به چاد عبور کرده‌اند و برخی دیگر به سمت شمال به سمت مصر حرکت کرده‌اند.
سفرها مملو از خطر است. آنهایی که فرار می کنند اغلب باید از ایست های بازرسی RSF عبور کنند، جایی که معمولاً با دست از آنها عبور می کنند، اما برخی از غیرنظامیان طبق گزارش ها مورد اصابت گلوله قرار گرفته اند.
مکرم ولید، یک پزشک 25 ساله، امیدوار بود با خانواده اش خارطوم را ترک کند، اما نگران خطراتی بود که سه خواهر کوچکترش را تهدید می کرد.
او گفت: “خطر خروج از خانه و ترک وسایلمان بسیار سخت است.”
در خارطوم، جایی که نیروهای RSF خود را در چندین محله مستقر کرده‌اند، برخی می‌ترسند که اگر خانه‌های خود را ترک کنند، جنگجویان شبه‌نظامی وارد آن شوند.
عالیه متوکل، معمار و طراح داخلی 26 ساله ساکن خارطوم، با دو خواهر و برادر، عمو و فرزندانش و برادرزاده 8 ماهه اش، پس از برنامه ریزی هایشان در تلاش بود تا مسیری امن برای خروج از شهر پیدا کند. برای جشن عید دیدن خانواده و دوستان در داخل شهر خراب شدند.
“آیا می توانیم از خانه بیرون برویم یا نه؟ اگر خانه را ترک کنیم، آیا در امان خواهیم بود؟ و اگر بیرون برویم، آیا می توانیم به خانه و زندگی خود در خارطوم برگردیم؟ همه این سوالات در من وجود دارد. سر و من هیچ پاسخی برای آنها ندارم.”
(این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و به طور خودکار از یک فید سندیکایی تولید شده است.)