“بیماری X” می تواند عامل جدیدی باشد – یک ویروس، یک باکتری یا قارچ.
کووید-۱۹ چالش‌های بی‌سابقه‌ای را پیش روی جهان قرار داد و هزاران کشته برجای گذاشت. دانشمندان در تلاش برای ایجاد واکسنی برای مقابله با ویروسی بودند که از زمان شیوع آن در سال 2019 به سرعت گسترش یافت. پس از سه سال، احساس عادی بودن بازگشته است، اما دانشمندان نسبت به شیوع بعدی، به ویژه پس از اظهارات اخیر رئیس سازمان بهداشت جهانی (WHO) محتاط هستند. که جهان باید برای همه گیری بعدی آماده شود، که ممکن است “حتی مرگبارتر” از کووید-19 باشد. پس از این اظهار نظر، مجدداً علاقه مندی به لیست “بیماری اولویت دار” در وب سایت سازمان سلامت وجود دارد.
فهرست کوتاه اسامی بیماری هایی است که می تواند باعث همه گیری مرگبار بعدی شود. در حالی که بیشتر بیماری ها برای ما شناخته شده است – ابولا، سارس و زیکا – آخرین ورودی به نام “بیماری X” باعث نگرانی شده است.
به گفته وب سایت WHO، این اصطلاح “نماینده این دانش است که یک بیماری همه گیر بین المللی جدی می تواند توسط یک پاتوژن در حال حاضر ناشناخته برای ایجاد بیماری های انسانی ایجاد شود.”
این می تواند یک عامل جدید – یک ویروس، یک باکتری یا قارچ – بدون هیچ گونه درمان شناخته شده باشد.
WHO استفاده از این اصطلاح را در سال 2018 آغاز کرد. و یک سال بعد، کووید-1 شروع به گسترش در سراسر جهان کرد.
پراناب چاترجی، محقق دپارتمان بهداشت بین‌الملل در دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ در بالتیمور، به نشنال پست گفت: «اغراق نیست اگر بگوییم که احتمال وقوع یک رویداد بیماری X در همان گوشه وجود دارد.
او افزود: «سیل اخیر موارد آنفولانزای پرندگان H5N1 در کامبوج فقط یک نمونه است.
این اصطلاح به بحث‌هایی در سرتاسر جهان منجر شده است و بسیاری از کارشناسان ادعا می‌کنند که بیماری X بعدی مانند ابولا و کووید-19 بیماری مشترک انسان و دام خواهد بود.
برخی دیگر گفتند که عامل بیماری زا نیز می تواند توسط انسان ایجاد شود.
نویسندگان مقاله ای در سال 2021 در ژورنال Infection Control & Hospital Epidemiology می گویند: «احتمال یک پاتوژن پاندمی مهندسی شده را نیز نمی توان نادیده گرفت.
سایر بیماری‌های اولویت‌دار در فهرست سازمان جهانی بهداشت شامل ویروس ماربورگ، تب خونریزی‌دهنده کریمه کنگو، تب لاسا، بیماری‌های نیپا و هینی‌پاویروسی، تب دره ریفت و سندرم تنفسی خاورمیانه است.
در حال حاضر، کارشناسان بهداشت خواهان افزایش نظارت و تامین بودجه اضافی برای توسعه اقدامات متقابل هستند.