بر اساس فایل‌هایی که توسط یک وب‌سایت تحقیقی منتشر شده است، نخست‌وزیر سابق بریتانیا در سال 1998 به عراق حمله کرد تا بیل کلینتون را خشنود کند.
بر اساس اسنادی که روز دوشنبه توسط بریتانیای طبقه بندی شده منتشر شد، تونی بلر، نخست وزیر سابق بریتانیا، علی رغم هشدارهای مکرر مبنی بر غیرقانونی بودن چنین اقدامی، دستور بمباران عراق را در سال 1998 صادر کرد. بلر زمانی که بریتانیا در سال 2003 به عراق حمله کرد، از همین الگو پیروی می کرد – با اصرار بر قانونی بودن اقدام نظامی غیرقانونی.
پس از آن که بیل کلینتون، رئیس جمهور وقت ایالات متحده، صدام حسین را به نقض تعهدات سازمان ملل و توسعه سلاح های کشتار جمعی متهم کرد، ایالات متحده و بریتانیا یک کمپین بمباران چهار روزه را علیه عراق در دسامبر 1998 آغاز کردند. حدود 1400 سرباز عراقی در حملات به حدود 100 تأسیسات نظامی کشته شدند.
بر اساس اسناد آرشیو ملی که توسط «بریتانیا از طبقه بندی خارج شده» استناد شده است، مشاورانش بارها به بلر گفته بودند که استفاده از زور علیه عراق بدون قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل غیرقانونی است. سازمان های نظامی و اطلاعاتی
جان موریس، دادستان کل، در نوامبر 1997 به بلر گفته است که دریافت بیانیه از شورای امنیت خواهد بود. “یک پیش شرط ضروری” به اقدام نظامی، در حالی که جان هلمز، وزیر خصوصی بلر، به نخست وزیر گفت که افسران قانون بریتانیا و رابین کوک، وزیر امور خارجه، مشکل جدی در مورد استفاده از زور وجود دارد، مگر اینکه شورای امنیت اعلام کند که عراق قطعنامه‌های قبلی را نقض کرده است.»
زمانی که افسران قانون از دادن مجوز به ارتش برای طراحی نقشه های هدف گیری خودداری کردند، بنا بر گزارش ها، بلر به هولمز نامه نوشت و اظهار داشت که استدلال آنها را یافته است. “غیرمتقاعدکننده.”
در این گزارش آمده است که بلر به طور مداوم در طول سال 1998 اخطارهایی دریافت می‌کرد و منشی خصوصی کوک در فوریه به هولمز نامه نوشت و هشدار داد که اگر بدون قطعنامه جدید به اقدام نظامی متوسل شویم، پیامدهای منفی برای حمایت بین المللی جدی خواهد بود.»
هنگامی که بلر در نوامبر اقدام نظامی را به پارلمان اعلام کرد، اظهار داشت: من شک ندارم که ما از اختیارات قانونی مناسب برخورداریم، همانطور که در اسناد قطعنامه شورای امنیت پی در پی آمده است.» مقامات بریتانیایی مدعی شدند که قطعنامه 1990 که به اعضای سازمان ملل اجازه می دهد ارتش حسین را از کویت خارج کنند، به آنها اجازه مداخله مجدد در عراق را می دهد، استدلالی که تنها ایالات متحده، ژاپن و پرتغال از آن حمایت کردند.
بر اساس این اسناد، بلر بمباران عراق را برای حفظ روابط نزدیک خود با کلینتون ضروری می دانست. در جلسه ای با مشاوران در نوامبر، او ظاهراً گفت که عدم مداخله باعث می شود “آسیب شدید” به روابط آمریکا و بریتانیا در همان روز، حتی در حالی که دستیاران خود مداخله را غیرقانونی دانستند، بلر به کلینتون گفت که ایالات متحده می‌توان روی حمایت ما حساب کرد.»
بیشتر بخوانید:
قانونگذاران آمریکایی رسما به جنگ عراق پایان دادند
پنج سال بعد، بلر در شرایط مشابهی قرار گرفت، زمانی که به دروغ ادعا کرد که حسین سلاح های کشتار جمعی را در اختیار دارد و به قطعنامه های قبلی شورای امنیت برای توجیه حمله به عراق استناد کرد. باز هم دادستان کل به بلر هشدار داده بود که اقدام نظامی ناقض قوانین بین‌المللی است، و او دوباره بدون توجه به این موضوع ادامه داد.
بیش از یک دهه بعد، یک تحقیق عمومی نشان داد که پرونده قانونی برای تهاجم وجود دارد “به دور از رضایت بخش” در حالی که کوفی عنان، دبیرکل وقت سازمان ملل متحد، از همان ابتدا تاکید کرد که جنگ بوده است “غیر مجاز.”
شما می توانید این داستان را در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارید:
