آنتی بادی ها تنها دفاع در برابر Omicron نیستند. در اینجا چرا

آنتی بادی ها تنها دفاع در برابر Omicron نیستند.  در اینجا چرا

در حالی که آنتی بادی ها به درستی جشن گرفته می شوند، آنها تنها بازی در شهر نیستند. (فایل)

واشنگتن:

در مبارزه با ویروس کرونا، یکی از اجزای کلیدی سیستم ایمنی بدن انسان مورد توجه قرار گرفته است: آنتی بادی ها.

این پروتئین‌های Y شکل اخیراً خبرهای مهمی را به خود اختصاص داده‌اند، زیرا واکسن‌های کووید-19 در مقایسه با سویه‌های گذشته، آن‌قدر از آن‌ها را تولید نمی‌کنند که در برابر نوع به شدت جهش‌یافته Omicron کار می‌کنند – حداقل، نه بدون تقویت‌کننده.

آنتی‌بادی‌ها که هم توسط واکسن‌ها و هم با عفونت آموزش داده می‌شوند، به پروتئین سنبله‌ای که سطح ویروس کرونا را می‌پوشاند، می‌چسبند و مانع از نفوذ آن به سلول‌ها و بیمار کردن میزبان می‌شوند.

اما در حالی که آنتی بادی ها به درستی مورد تجلیل قرار می گیرند، آنها تنها بازی در شهر نیستند.

راجر شاپیرو، ایمونولوژیست دانشگاه هاروارد، توضیح می‌دهد که “یک پاسخ پیچیده و هماهنگ وجود دارد که از نقطه نظر تکاملی واقعا زیباست.”

در اینجا چند نکته کلیدی وجود دارد:

“بمب افکن های فرش” سیستم ایمنی ذاتی

در چند دقیقه و چند ساعت پس از اولین تماس ویروس، پروتئین‌های سیگنال‌دهنده آلارم‌هایی را ارسال می‌کنند تا نیروهای خشن اما کم‌رنگ سیستم ایمنی «فطری» را به خدمت بگیرند.

اولین صحنه “نوتروفیل ها” هستند، که 50 تا 70 درصد از کل گلبول های سفید را تشکیل می دهند و به سرعت مبارزه می کنند، اما از بین می روند.

سایرین عبارتند از “ماکروفاژهای” گرسنه که پاتوژن ها را به دام می اندازند و قطعات کلیدی را برای کمک به آموزش همکاران باهوش تر خود بیرون می اندازند، سلول های “قاتل طبیعی” و سلول های “دندریتی” نامیده می شوند که اطلاعات خود را به جنگجویان نخبه تر منتقل می کنند.

جان وِری، ایمونولوژیست در دانشگاه، گفت: «این چیزی شبیه بمباران فرش در کل منطقه است و امیدواریم تا جایی که ممکن است به مهاجم آسیب می‌رسانید… همزمان با تماس با ستاد فرماندهی، واحدهای SEAL خود را آماده حرکت می‌کنید.» پنسیلوانیا

سلول های B و T: افسران اطلاعاتی و قاتلان آموزش دیده

اگر مهاجمان رانده نشوند، سیستم ایمنی “تطبیقی” وارد بازی می شود.

چند روز پس از اولین عفونت، «سلول‌های B» با خطر مقابله کرده و شروع به پمپاژ آنتی‌بادی‌ها می‌کنند.

واکسیناسیون همچنین سلول های B را آموزش می دهد – عمدتاً در داخل غدد لنفاوی زیر بغل ما، نزدیک محل تزریق – آماده و آماده شوند.

شاپیرو آنها را به ماموران اطلاعاتی تشبیه کرد که اطلاعات حیاتی در مورد تهدیدها در اختیار داشتند.

قوی ترین انواع آنتی بادی ها، که به عنوان “خنثی کننده” شناخته می شوند، مانند آدامس هستند که به انتهای کلید یک کلید می چسبند و مانع باز کردن قفل در می شوند.

آنتی بادی‌های کمتر اعلام‌شده دیگری وجود دارند که به اندازه نوع خنثی‌کننده چسبنده نیستند – اما همچنان به مهار ویروس کمک می‌کنند، آن را به سمت سلول‌های ایمنی می‌کشند، یا درخواست کمک می‌کنند و پاسخ کلی را تشدید می‌کنند.

شرکای کلیدی سلول های B “سلول های T” هستند که می توانند به طور گسترده به “کمک کننده” و “قاتل” تقسیم شوند.

شاپیرو گفت: “قاتل ها مانند آدمکش ها هستند و می روند و به سلول هایی که آلوده شده اند حمله می کنند.”

شاپیرو اضافه کرد که سلول‌های T کمکی «مانند ژنرال‌ها هستند»، سربازان را تحت کنترل درآورده، سلول‌های B را به تولید خود تحریک می‌کنند و همتایان کشنده خود را به سمت دشمن هدایت می‌کنند.

توقف بیماری شدید

به دلیل پروتئین جهش‌یافته بسیار زیاد، نوع Omicron ممکن است با خنثی کردن آنتی‌بادی‌هایی که در اثر عفونت یا واکسیناسیون قبلی ایجاد می‌شوند، راحت‌تر بلغزد.

خبر بد این است که افراد را مستعد ابتلا به عفونت های علامت دار می کند. اما خبر خوب این است که سلول‌های T به همین راحتی فریب داده نمی‌شوند.

به گفته Wherry، سلول‌های T یک «پریسکوپ» در سلول‌های آلوده دارند، جایی که می‌توانند در طول چرخه تکثیر ویروس به دنبال قسمت‌های تشکیل‌دهنده ویروس بگردند.

آن‌ها در تشخیص نشانه‌های آشکار دشمنانی که قبلاً با آن‌ها برخورد کرده‌اند، بسیار بهتر عمل می‌کنند، حتی اگر لباس مبدل‌های هوشمندانه‌شان آنها را از آنتی‌بادی‌ها دور کند.

سلول‌های T قاتل مأموریت‌های جستجو و نابودی را انجام می‌دهند، سلول‌های آلوده را سوراخ می‌کنند، آنها را باز می‌کنند و واکنش‌هایی را برای آوردن پروتئین‌های التهابی معروف به «سیتوکین‌ها» به مبارزه برمی‌انگیزند.

بسته به سرعت پاسخ، یک فرد واکسینه شده با یک عفونت اولیه ممکن است علائم خفیف، شبیه سرماخوردگی، یا علائم متوسط ​​و شبیه آنفولانزا داشته باشد – اما احتمال بیماری شدید به شدت کاهش می یابد.

هیچ‌کدام از این‌ها از تقویت‌کننده‌ها، که تولید انواع آنتی‌بادی‌ها را سرسام‌آور می‌کنند، و همچنین به نظر می‌رسد سلول‌های B و T را بیشتر آموزش می‌دهند، کم نمی‌کند.

Wherry گفت: “Omicron نگران کننده است، اما لیوان هنوز نیمه پر است – به طور کامل از پاسخ های ما طفره نمی رود.”

(به جز عنوان، این داستان توسط کارکنان NDTV ویرایش نشده است و از یک فید سندیکایی منتشر شده است.)