واشنگتن:
بر اساس گزارش جدیدی که روز چهارشنبه به دولت فدرال ارائه شد و خواستار یک استراتژی ملی برای مقابله با بحران رو به رشد شد، ایالات متحده تا حد زیادی بزرگترین مشارکت کننده در تولید زباله های پلاستیکی جهانی در جهان است.
بر اساس این تحلیل، در مجموع، ایالات متحده در سال 2016 حدود 42 میلیون تن (MMT) در زباله های پلاستیکی سهم داشته است – بیش از دو برابر چین و بیش از مجموع کشورهای اتحادیه اروپا.
هر آمریکایی به طور متوسط سالانه 130 کیلوگرم زباله پلاستیکی تولید می کند و کره جنوبی با 88 کیلوگرم زباله در سال در رتبه بعدی قرار دارد.
این گزارش با عنوان “در نظر گرفتن نقش ایالات متحده در زباله های پلاستیکی اقیانوس های جهانی” توسط کنگره به عنوان بخشی از قانون Save Our Seas 2.0 که در دسامبر 2020 به قانون تبدیل شد، ارائه شد.
مارگارت اسپرینگ که ریاست کمیته کارشناسانی را که این گزارش را تهیه کرده بود، نوشت: «موفقیت اختراع معجزه آسای پلاستیک در قرن بیستم باعث ایجاد سیل زباله های پلاستیکی در مقیاس جهانی شد که ظاهراً به هر طرف نگاه می کنیم.
در این گزارش آمده است که تولید جهانی پلاستیک از 20 میلیون متریک تن در سال 1966 به 381 میلیون تن در سال 2015 افزایش یافته است که رشدی 20 برابری را در طول نیم قرن نشان می دهد.
این گزارش افزود: در ابتدا توجه به زبالههای اقیانوسی صرفاً بر منابع کشتیها و دریایی متمرکز بود، اما اکنون مشخص شده است که تقریباً هر پلاستیک روی خشکی این پتانسیل را دارد که از طریق رودخانهها و نهرها به اقیانوسها برسد.
تحقیقات نشان داده است که نزدیک به هزار گونه از جانداران دریایی مستعد درهم تنیدگی پلاستیک یا بلعیدن میکروپلاستیک هستند که سپس از طریق شبکه غذایی به انسان باز می گردد.
در این گزارش آمده است که تخمین زده می شود سالانه 8 میلیون متر ضایعات پلاستیکی وارد جهان می شود، “معادل ریختن یک کامیون زباله زباله پلاستیکی در هر دقیقه به اقیانوس.”
طبق این گزارش، با نرخ فعلی، میزان پلاستیک های تخلیه شده در اقیانوس ها می تواند تا سال 2030 به 53 MMT در سال برسد، که تقریباً نیمی از وزن کل ماهی هایی است که سالانه از اقیانوس صید می شود.
بخشی از دلیل آن این است که در حالی که تولید زباله های پلاستیکی در زباله های جامد شهری، به ویژه از سال 1980 به بعد، افزایش یافته است، مقیاس بازیافت ادامه پیدا نکرده است، و در نتیجه پلاستیک های بیشتری به محل های دفن زباله راه پیدا می کنند.
این گزارش تعدادی گام را برای رسیدگی به این بحران ارائه می کند – به ویژه کاهش تولید پلاستیک بکر.
سایر اقدامات پیشنهادی شامل استفاده از موادی است که سریعتر تجزیه میشوند و راحتتر بازیافت میشوند، کاهش برخی پلاستیکهای یکبار مصرف، و بهبود مدیریت زباله، مانند تکنیکهایی برای حذف میکروپلاستیکها از فاضلاب.
بهبود فناوری جمع آوری زباله، پلاستیک ها را در آبراه ها متوقف می کند، در حالی که دفع پلاستیک مستقیماً در خود اقیانوس نیز یک اولویت باقی می ماند.
جودیت انک، رئیس سازمان غیرانتفاعی Beyond Plastics میگوید: «این جامعترین و خطرناکترین گزارشی است که تا کنون در مورد آلودگی پلاستیکی منتشر شده است».
او ادامه داد: «این یک کد قرمز برای پلاستیکهای موجود در اقیانوس است و مستند میکند که چگونه پاکسازی زبالهها اقیانوس را نجات نمیدهد»، و افزود که ضروری است سیاستگذاران و رهبران کسبوکار این گزارش را بخوانند و اقدام کنند.