هزاران معترض به اعتراض جهانی در مورد خشونت علیه زنان می پیوندند

مکزیکوسیتی:

هزاران معترض روز پنجشنبه به خیابان های اروپا و آمریکای لاتین آمدند و خواستار پایان دادن به خشونت علیه زنان شدند و پلیس ترکیه برای متفرق کردن تظاهرکنندگان گاز اشک آور پرتاب کرد.

این تظاهرات به مناسبت روز جهانی محو خشونت علیه زنان برگزار شد و هزاران نفر در مکزیکو سیتی، مادرید و بارسلون راهپیمایی کردند و دیگران در پاریس و لندن تجمع کردند.

همچنین تظاهرات هایی در کشورهایی از جمله شیلی، ونزوئلا، بولیوی، اروگوئه، کاستاریکا، پاناما، کلمبیا و گواتمالا برگزار شد.

در یکی از بنرهای راهپیمایی در مکزیک، کشوری که روزانه حدود 10 زن در آن کشته می شوند، نوشته شده بود: “آنها نمردند. آنها آنها را کشتند.”

طبق گزارش کمیسیون منطقه ای سازمان ملل متحد، در سراسر آمریکای لاتین و کارائیب، حداقل 4091 زن در سال 2020 قربانی زنان کشی شده اند.

تنش ها در مکزیکوسیتی زمانی شعله ور شد که تعداد کمی از معترضان چکش دار سعی کردند سپرها را از دست افسران پلیس بگیرند که آنها را با بمب های دودزا دفع کردند.

اوضاع همچنین در استانبول بد شد زیرا پلیس ضدشورش گاز اشک آور پرتاب کرد تا تظاهرات صدها معترض را در هم بشکند که از دولت خواسته بودند دوباره به معاهده بین المللی که برای حمایت از زنان طراحی شده بود بپیوندد.

دولت ترکیه کنوانسیون تاریخی استانبول را در اوایل سال جاری به این دلیل که اصول برابری جنسیتی ارزش‌های سنتی خانواده را تضعیف می‌کند، کنار گذاشته بود، اقدامی که خشم فعالان زن را برانگیخت.

گروه های حقوق بشر می گویند که تا کنون 345 زن در سال جاری در ترکیه کشته شده اند.

“یک بلای جهانی”

در اسپانیا، جایی که دولت مبارزه با خشونت خانگی را یک اولویت ملی قرار داده است، هزاران نفر در خیابان‌های مادرید و بارسلون در دریایی از پرچم‌های بنفش به راه افتادند، در حالی که دیگران در والنسیا، سویا و دیگر شهرهای سراسر کشور تظاهرات کردند.

در پایتخت اسپانیا، راهپیمایان با نقاب، کلاه و روسری بنفش، پشت بنر بزرگی راه می‌رفتند که روی آن نوشته شده بود: «خشونت مردانه علیه زنان بس است. اکنون راه‌حل‌ها!».

آنها در حالی که از کنار فواره سیبلس و دیگر ساختمان های تاریخی که به رنگ ارغوانی روشن شده بودند عبور می کردند، شعار می دادند: “همه ما اینجا نیستیم، مقتولان گم شده اند.”

لزلی هوگین، دانش‌آموز و بازیگر 30 ساله به خبرگزاری فرانسه گفت: «در سطح جهانی، این همچنان یک بلا و یک مشکل بزرگ است.

زمان آن فرا رسیده است که خشونت مردسالارانه علیه بدن، زندگی و تصمیمات ما به پایان برسد.»

بسیاری از آزار و اذیت مداوم زنان خسته شده بودند.

ماریا موران، یک کارمند 50 ساله، گفت: «ما از خشونت مداوم علیه خود که اشکال مختلف دارد خسته شده ایم.

ما می خواهیم شاهد لغو فحشا و پایان دادن به قتل، سوء استفاده و تجاوز باشیم.»

در سال 2004، پارلمان اسپانیا با اکثریت قاطع اولین قانون اروپا را برای سرکوب خشونت مبتنی بر جنسیت تصویب کرد.

پدرو سانچز، نخست وزیر سوسیالیست، فمینیستی که خود را فمینیستی توصیف می کند و کابینه اش تحت سلطه زنان است، در توییتر نوشت: ریشه کن کردن خشونت جنسی یک اولویت ملی است.

ما تنها زمانی جامعه عادل خواهیم بود که انواع خشونت علیه زنان تمام شود.»

“زندگی در خطر”

به گفته UN Women، سازمان ملل متحد برای برابری جنسیتی، تقریباً از هر سه زن در سراسر جهان، یک نفر خشونت فیزیکی یا جنسی را تجربه کرده است، که عمدتاً توسط فردی که می شناسد، تجربه کرده است.

مدیر اجرایی سیما باهوس در پیامی ویدیویی گفت: “خشونت علیه زنان یک بحران جهانی است. در همه محله های خودمان زنان و دخترانی در خطر زندگی می کنند.”

پاپ فرانسیس نیز در این جلسه صحبت کرد.

او در توییتی نوشت: «زنان قربانی خشونت باید توسط جامعه حمایت شوند.

«اشکال مختلف بدرفتاری که بسیاری از زنان از آن رنج می‌برند، بزدلانه است و نشان‌دهنده تحقیر مردان و کل بشریت است.